سؤال: در جلسه قبل در مورد مراسم شبهای احیا و شرکت مجاهدین در آنها صحبت کردید. با توجه به این‌که قبلاً گفتید که در آموزشها مطالبی از قرآن و نهج‌البلاغه خوانده می‌شد، اکنون که شبهای شهادت حضرت علی علیه‌السلام است، لازم است که قسمتهایی از یکی از مطالب حضرت علی را برای بینندگان سیمای آزادی بخوانید.
عباس داوری: فکر می‌کنم مناسب‌ترین مطلب برای این شبها، وصیت حضرت علی علیه اسلام می‌باشد. این وصیت نامه، یکی از شاهکارهای کلام مولا امیرالمؤمنین، به‌ویژه برای شکوفایی جامعه است. در این وصیت وظایف نزدیکترینهای خود و پیروانش و همین‌طور افراد آزاده را مشخص کرده و رهنمودهای مهمی برای انسانهای مبارز برای ساختن جامعه‌انسانی داده‌است. تک‌تک کلمات این وصیت، ضداعمال و کردار رژیم فاسد و تبهکار آخوندی و درهم کوبنده‌ٔ چنین نظامهای است. حضرت علی در فراز اول خطاب به دو فرزندش امام حسن و امام حسین می‌گوید:
أُوصِیکُمَا بِتَقْوَی اللَّهِ وَأَلَّا تَبْغِیَا الدُّنْیَا وَإِنْ بَغَتْکُمَا وَلَا تَأْسَفَا عَلَی شَیْءٍ مِنْهَا زُوِیَ عَنْکُمَا
وصیت می‌کنم شما را به داشتن تقوای خدا و این‌که دنبال دنیا طلبی نباشید حتی اگر دنیا شما را طلب کند. و هر آنچه از این دنیا از دست بدهید، تأسف و افسوس نخورید.
ابتدا شاخص اصلی برای هر اقدامی را تقوی مشخص می‌کند. قرآن کتاب راهنما برای تقوی پیشگان است. برادر مسعود در کتاب تبیین جهان می‌گوید: تقوای رهایی‌بخش، تقوای تکاملی، تقوای خالق و خلق، یعنی رستن از قید و بندهای اسارت‌بار، آزادی و نیکی را اراده کردن. تقوا به‌طور خلاصه یعنی منافع جمع و جامعه را بر منافع خود ترجیح دادن و برای ساختن مناسبات انسانی قیام کردن است.
حضرت علی، سپس رهنمودهایی مشخصی به همه می‌دهد. ابتدا می‌گوید
وَقُولَا بِالْحَقِّ وَاعْمَلَا لِلْأَجْرِ
حرف حق بگویید یعنی باید از مواضع حقه دفاع کنید و نه از تمایلات فردی و خانوادگی.
کاری که می‌کنید باید جهت‌دار بوده و در آن جهت، ثمره‌یی برای مردم داشته باشد. اقدامات و اعمال عنصر انقلابی، خود به خودی نیست. عنصر پیشتاز اسیر گرایشات خود به خودی نمی‌شود و آگاهانه اقداماتی را اتخاذ می‌کند که او را به اهداف والای انسانیش نزدیک کند.
وَکُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَلِلْمَظْلُومِ عَوْناً
خصم ستمگر باشید و یار و یاور مظلوم. بنا بر این حضرت علی مرز مشخصی می‌کشد. مرز عبارتست از خصم و رو در رو شدن با ستمگر. مهمتر از آن در جبهه ستمدیدگان، یار و یاور آنها بودن. این مرز بندی زمان و مکان نمی‌شناسد. مربوط به انسان آزاده است. انسان در هر جایی و در هر زمانی، از دید حضرت علی باید در جبهه ستمدیده و محرومان علیه ستمگران باشد. حضرت علی دامنه‌ٔ حرفش را از دو فرزندش به تمام آنهایی که نامه‌اش خواهد رسید تعمیم داده و آنها را هم سفارش به تقوا می‌کند
أُوصِیکُمَا وَجَمِیعَ وَلَدِی وَأَهْلِی وَمَنْ بَلَغَهُ کِتَابِی بِتَقْوَی اللَّهِ
شما و همه فرزندانم و اهل خودم (یعنی پیروانم) و به هم کسانی که این نامه به آنها برسد به تقوای خدا سفارش می‌کنم.
وَنَظْمِ أَمْرِکُمْ
و سفارش می‌کنم به سامان و سازمان دادن در کارهایتان. در آن زمان این یک حرف بسیار نویی بود. اما این حرف در آن زمان نیز، فقط یک عبارت بسیار نو نبوده، بلکه یک عبارت بسیار پویا در همه شرایط است. زیرا سازمان دادن کارها، به‌معنی بالغ کردن کارها به‌صورت دستجمعی در ارگان نظم پذیر یعنی سازمان‌یافته است. امروز را ببینید. مردم ایران، به این حقیقت رسیده‌اند که در مقابل این رژیم ضدبشری سرمایه‌ٔ بی‌همتای آنها، داشتن یک سازمان انقلابی با تمامی اندامهای آن است که گنجینه‌ٔ مردم ایران در مصاف با این رژیم ضدبشری است.
سؤال: پس می‌توان نتیجه گرفت که به همین دلیل هم رژیم تنها برون‌رفت خود از بحرانهای گریبانگیرش را در حمله و هجوم به این سازمان و شیطان‌سازی آن می‌داند درست است؟
عباس داوری: بله کاملا. حضرت علی در ادامه به یک موضوع بسیار مهم اجتماعی دیگر نیز اشاره کرده و می‌گوید:
وَصَلَاحِ ذَاتِ بَیْنِکُمْ فَإِنِّی سَمِعْتُ جَدَّکُمَا ص یَقُولُ صَلَاحُ ذَاتِ الْبَیْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلَاةِ وَالصِّیَامِ
به اصلاح و تصحیح مناسبات بین خودتان سفارش می‌کنم. از جد شما یعنی پیامبر اکرم شنیدم که می‌گفت اصلاح و تصحیح مناسبات فیما بین، برتر از تمامی نمازها و روزه‌هاست. چرا که این کار بیانگر رشد و بلوغ یک جامعه است. اما قدرتهای حاکم مانند همین رژیم آخوندی، حاکمیت خودشان را در فساد و تبهکاری و تفرقه اندازی و کوبیدن هر نوع جمع و جمع‌گرایی می‌بینند.
حضرت علی ضمن چند فراز در این وصیت به مسائل اجتماعی و به چند فقره از فروع دین پرداخته و بعد از آن می‌گوید:
وَاللَّهَ اللَّهَ فِی الْجِهَادِ بِأَمْوَالِکُمْ وَأَنْفُسِکُمْ وَأَلْسِنَتِکُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ
وَعَلَیْکُمْ بِالتَّوَاصُلِ وَالتَّبَاذُلِ وَإِیَّاکُمْ وَالتَّدَابُرَ وَالتَّقَاطُعَ لَا تَتْرُکُوا الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّهْیَ عَنِ الْمُنْکرِ فَیُوَلَّی عَلَیْکُمْ شِرَارُکُمْ ثُمَّ تَدْعُونَ فَلَا یُسْتَجَابُ لَکُمْ
شما را با یادآوری و با سوگند به خدا در مورد جهاد با مال و جان و زبانتان در راه خدا هشدار می‌دهم. باید باهمدیگر پیوند داشته و بهمدیگر بذل و بخشش داشته باشید. از پشت کردن بهم و قطع رابطه با هم به‌شدت بپرهیزید. امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید. در آن صورت اشرار شما بر شما مسلط می‌شوند و خدا را هم که بخواهید دعای شما شنیده نمی‌شود.
ملاحظه می‌کنید که چند موضوع بسیار مهم در امور جامعه از جمله جهاد با مال و جان و زبان را به آگاهان مردم سفارش می‌کند. شما می‌بینید که در منطق حضرت علی امر به معروف و نهی از منکر در اسلام، از اهرمهای مردم علیه حکومت است. ابزار انتقاد شدید مردم از حکومت است. اما این آخوندهای تبهکار آن را نیز مانند همه چیز اسلام قلب کرده‌اند و به اهرمی علیه مردم به کار می‌گیرند.
سپس حضرت علی به یک نقطه بسیار مهم برای ممانعت از کشتار و سرکوب و گرفتن بهانه از سرکوب کنندگان در همه‌ٔ زمانها خطاب به فرزندانش می‌گوید: ای فرزندان عبدالمطلب، مبادا با گفتن این‌که امیرالمؤمنین کشته شد، خون مسلمانان را بریزید. بدانید و آگاه باشید که مرا فقط قاتل من کشته و اگر در نتیجه این ضربه‌ٔ او من مردم، به او فقط یک ضربه بزنید مبادا او را مثله کنید از پیامبر اکرم شنید گفت از مثله به‌شدت بپرهیزید حتی اگر سگ هار باشد.
حالا این حرف امیرالمؤمنین را مقایسه کنید با فتوای جنایتکارانه خمینی در قتل‌عام ۳۰هزار زندانی سیاسی.
سؤال: در جلسه گذشته که در مورد مراسم احیا در دانشگاه تهران و سخنرانی برادر مسعود اشاره کردید، هنوز هم در مراسم شبهای احیا، از دعای آن زمان در سازمان استفاده می‌شود می‌توانید موضوع را توضیح دهید؟
عباس داوری: اساساً دعاهایی که ما از حضرت علی می‌خواندیم برای مجاهدین معانی و مفاهیم خاصی داشته و دارد. چون مولا امیرالمؤمنین، برای ما مظهر آرمان و ایمان بوده و هست. دعاهای او انگار ما را به آن قدرت لایزال وصل می‌کرد که هرقدر هم دشمنان خدا و خلق، قدرتمند به‌نظر می‌رسیدند، در مقابل آن قدرت مطلق پشیزی هم نیستند. وقتی می‌خواندیم و می‌خوانیم:
اِلهی کَفی بی عِزّاً اَنْ اَکُونَ لَکَعَبْداً، وَکَفی بی فَخْراً اَنْ تَکُونَ لی رَبّاً،
خدای من این عزت بس است که بنده‌ٔ تو هستم و این افتخار و شرف برای من بس است که تو خدای من هستی.
الهی اَنْتَ کَما اُحِبُّ فَاجْعَلْنی کَما تُحِبُّ.
خدای من، تو آن‌چنان هستی که من دوست دارم پس مرا هم طوری قرار بده که تو دوست داری
آن دعا هم که شما اشاره کردید با صدای گرم و گیرای شهید قهرمان سعید منبری است، برای همه مجاهدان خاطره انگیز است برای ما خاطره یک تاریخ بودن در مسیر حضرت علی را تداعی می‌کند.
یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ، قَوِّ عَلی خِدْمَتِکَ جَوارِحی، وَاشْدُدْ عَلَی الْعَزیمَةِ جَوانِحی،
پروردگارا پروردگارا پروردگارا به من نیرو بده تا در راه خدمت بتو بکار گیرم. دلم را برای عزیمت بسویت محکم گردان
حَتّی اَسْرَحَ اِلَیْکَ فی مَیادینِ السَّابِقینَ، وَاُسْرِعَ اِلَیْکَ فِی الْبارِزینَ، وَاَشْتاقَ اِلی قُرْبِکَ فِی الْمُشْتاقینَ، وَاَدْنُوَ مِنْکَ دُنُوَّ الْمُخْلِصینَ، وَاَخافَکَ مَخافَةَ الْمُوقِنینَ، وَاَجْتَمِعَ فی جِوارِکَ مَعَ الْمُؤْمِنینَ،
تا در میدانهای پیشتازان بسویت بتازم و در زمره مبارزان، به‌سمت تو بشتابم و در صف مشتاقان، شوق تقرب تو بجویم و چون مخلصان نزد تو بشتابم و چون یقین کنندگان از تو بیم داشته باشم و در جوار رحمتت با مؤمنان در یک جمع باشم.
برگرفته از سیمای آزادی
ادامه دارد
