۷ اسفند - ۲۶ فوریه ۲۷۷: اعدام مانی

بر اساس برخی نوشته‌های تاریخی روز۲۶ فوریه سال ۲۷۷ میلادی مانی نقاش بزرگ و اندیشمند ایرانی اعدام شد. به نوشته دهخدا مانی در زمان اردشیر ساسانی یا در زمان بهرام شاه بوده و بعد از عیسی ع ظاهر شد و دعوی پیغمبری کرد و بهرام شاه پسر هرمز شاه او را کشت. ولادت او در بابل در دهی موسوم به مردینو بوده و شاگرد قادرون حکیم بوده است. مانی دین زردشت و مسیحیت را ترکیب نمود و انجیلی بنام خود نوشت. مانی کتابهای دیگری بنام انگلیون , شاپورگان , کنزالاحیاء و سفر الجبابره و مقالات دیگری نوشته است. اعدام مانی نتیجه نفوذ بیش از حد روحانیون آیین زرتشت در دستگاه دولت ساسانی ایران بود.