روز۲۲بهمن سال ۱۳۵۷، انقلاب ضدسلطنتی مردم ایران که زمینه‌های شکل‌گیری آن از اوج‌گیری مبارزات مسلحانه علیه رژیم شاه در سال ۱۳۵۰ توسط مجاهدین و مبارزان راه آزادی به‌وجود آمده بود موفق شد رژیم استبدادی سلطنتی و حکومت پهلوی را سرنگون کرده و به پیروزی برسد.
روزهای ۲۱ و ۲۲بهمن باشورش همافران در پادگان مرکز فرماندهی نیروی هوایی ایران و بازشدن درهای پادگانها واسلحه‌خانه‌ها به‌روی مردم، قیام مسلحانه مردمی، سراسر تهران را فراگرفت. و درشرایطی که خمینی تا آخرین لحظه با قیام مسلحانه مردم مخالفت می‌کرد پادگانها و مراکز نظامی رژیم یکی پس از دیگری توسط مردم مسلح‌شده و هواداران مجاهدین، سقوط کرده و طومار رژیم سلطنتی شاه به‌عنوان یکی از بزرگترین دیکتاتوریهای قرن بیستم درهم پیچیده شد.
خمینی، رهبری آن انقلاب بزرگ را به‌سرقت برد و بر سر سفره آماده ناشی از رنج و شکنج مجاهدین، فدائیان و سایر مبارزان راه آزادی و مردم ایران نشست و به‌قتل عام بانیان حقیقی انقلاب ضدسلطنتی پرداخت. اما انقلاب مردم ایران در مداری بسا بالاتر از گذشته در کسوت مقاومت خستگی‌ناپذیر خود طی ۲۵سال باعبور از ۷دریای آتش و خون در جهت کسب حقوق مردم ایران و برقراری آزادی، دموکراسی و حاکمیت مردمی از پای ننشست و رژیم غاصب آخوندی را در سراشیب سرنگونی قرار داد و چشم‌انداز برقراری آزادی و حاکمیت مردمی را برای همگان روشن نمود.
