در تاریخ ۷شهریور سال ۱۳۷۲ شورای ملی مقاومت ایران علامت شیر و خورشید را به‌عنوان آرم رسمی شورا تصویب کرد. پیشنهاد انتخاب این آرم توسط آقای مسعود رجوی مسئول شورا، در اجلاسیه بزرگ شورا در تالار بهارستان، مورد بررسی اعضا قرار گرفت و به‌اتفاق آرا به‌تصویب رسید.
در قسمتی از متن مصوبه شورا در این‌باره آمده است:
شورای ملی مقاومت ایران درجلسه ۷شهریور ۱۳۷۲ پیشنهاد آقای مسعود رجوی مسئول شورا را به‌شرح زیر تصویب کرد:
«علامت شیر و خورشید، آرم رسمی شورای ملی مقاومت ایران خواهد بود. پرچم ایران به‌رنگ‌های سبز و سفید و سرخ که تاکنون در تمام مراسم رسمی و جلسات شورا برافراشته بود و ارتش آزادی‌بخش ملی ایران در تمام نبردهای خود علیه حاکمیت غاصب و بیدادگر خمینی، آن را به‌عنوان نشانه‌ی حاکمیت ملی با خود حمل و از آن نگهبانی کرده است، به علامت شیر و خورشید مزین خواهد شد.»
نگاهی به تاریخ نماد شیر و خورشید
هر نماد بیانی از یک کلیت است. در طول تاریخ ایران نماد شیر و خورشید همواره زینت‌بخش درفش‌ها و پرچم‌های این کشور بوده است. خورشید از دیرباز علامت روشنایی، نیکی و زندگی است. این خورشید بر دوش یک شیر سوار است. شیر رزمنده‌‌یی که نگهبان نور و عزم مردم ایران است. شمشیر نیز به عنوان نمادی از جنگندگی برای حفاظت از روشنایی و زندگی می‌باشد.
نماد ایرانیان پیش از حمله اعراب درفش کاویانی بود. این درفش یادآور قیام مردم بر علیه ضحاک است. درفش کاویانی از چرم پیش‌بند کاوه آهنگر ساخته شده بود.
پس از نابودی درفش کاویانی، از سده نهم هجری و در دوره تیموریان نشان شیر و خورشید به پرچم ملی ایران وارد شد. استقبال و ماندگاری بیش از ۵۰۰ساله این نماد نشان از محبوبیت آن در بین مردم دارد. قدیمی‌ترین پرچم شیر و خورشید نشان ایرانی مربوط به سال ۸۰۴ هجری شمسی در دوران تیموریان می‌باشد.
در زمان صدارت امیرکبیر هم پرچم شیر و خورشید نشان ایران بر فراز سفارت ایران در لندن برافراشته بود. با پیروزی انقلاب مشروطه و طبق اصل پنجم قانون اساسی مشروطه، پرچم سبز و سفید و قرمز همراه با نشان شیر و خورشید رسمیت یافت.
دشمنی خمینی با نماد مردمی شیر و خورشید
خمینی در یک دشمنی آشکار با نمادهای ملی از ابتدای به قدرت رسیدنش تلاش کرد که نماد شیر و خورشید را از پرچم ایران حذف کند. وی در یک سخنرانی در ۱۰ اسفند ۵۷ خواستار تغییر نشان شیر و خورشید شد و با سوءاستفاده از احساسات ضدسلطنتی مردم گفت:
« ما یک مملکت محمدی ایجاد می‌کنیم. بیرق ایران نباید بیرق شاهنشاهی باشد، آرم‌های ایران نباید آرم‌های شاهنشاهی باشد. باید آرم‌های اسلامی باشد. از همه وزارت‌خانه‌ها، از همه ادارات، باید این شیر و خورشید منحوس قطع بشود؛ علم اسلام باید باشد. آثار طاغوت باید برود. اینها آثار طاغوت است.»
آن روزها، خمینی و دیگر سران حکومت به‌دلیل محبوبیت نماد شیر و خورشید در بین مردم جرات حذف آن را نداشتند. تابستان ۵۹ که سلطه استبداد و اختناق بر کشور در حال تکمیل شدن بود، خمینی فرمان حذف شیر و خورشید از پرچم ایران را صادر کرد.
شورای ملی مقاومت با تصویب آرم شیر و خورشید به عنوان آرم این شورا، این نماد مردمی که ریشه در هویت ایران دارد را از حملات شاه و شیخ در امان نگه داشت. این نماد یادآوری مقاومت مردم برای استقلال در برابر حملات بیگانگان و آزادی‌خواهی آنها در نهضت‌های یک سده گذشته است.
