شاه‌عباس اولپنجمین پادشاه سلسله صفویه بود و ازآن‌جهت که در دوران حکومتش، جنگهای بزرگی کرد و دولتهای عثمانی را درغرب و شمال غربی؛ ازبکان را در شمال شرقی و خراسان؛ و پرتغالیها را در جنوب شکست داد، به شاه‌عباس کبیر معروف است.
شاه‌عباس همچنین به سنگدلی و بیرحمی در کشتار مخالفانش معروف است.
وی حتی برای زهرچشم گرفتن از اطرافیانش، چشمان پسرانش صفی‌میرزا و رضامیرزا را کور کرد.
شاه‌عباس تمام قساوتهای خود را به اسم پیشبرد مذهب شیعه انجام داد. در دوران وی، خرافات بسیاری وارد مذهب شیعه شد که تا قبل از وی وجود نداشت و به شیعه صفوی مشهور است.
شاه‌عباس به مدت ۴۲سال بر ایران حکومت راند و در سن شصت سالگی درگذشت.
میدان نقش جهان، امارت عالی‌قاپو، مسجدشاه اصفهان و برخی دیگر از بناهای تاریخی دوران صفویه در زمان شاه‌عباس کبیر تأسیس شده‌اند.
