۱۸خرداد ۲۶۱ – ۸ژوئن ۸۸۲:
بر‌اساس برخی اسناد تاریخی علی بن محمد ورزنینی، معروف به‌صاحب الزنج، در هشتم ژوئن سال ۸۸۲ میلادی مطابق با سال ۲۶۱هجري علیه حکومت عباسیان قیام کرد. در زمان عباسیان شمار بردگان سیاه به‌خصوص در حوالی بصره به دهها هزار می‌رسید که بر اثر جنگها به‌اسارت و بردگی کشیده شده بودند. صاحب‌الزنج بردگان را دعوت به آزادی کرد و از مخالفت مردم ایران با حکومت عباسیان در این مسیر سود جست. او را از این جهت صاحب الزنج می‌نامیدند که برده‌ها اغلب زنجی یا زنگی و از مردمان شمال شرق آفریقا و زنگبار بودند. صاحب الزنج طی ۱۵سال نبرد، سرانجام از المعتمد، خلیفه عباسی، شکست خورد و به‌قتل رسید. صاحب الزنج که در ورزنین از توابع طالقان، در نزدیکی ری، به‌دنیا آمده است، خود را از خاندان علی (ع) معرفی می‌کرد. بر‌اساس برخی نوشته‌های تاریخی، در این سالها، درجریان شورش و قیام بردگان، قریب دو و نیم میلیون نفر در جنوب ایران و عراق کشته شدند. از صاحب الزنج به‌عنوان یکی از قیام‌کنندگان علیه برده‌داری در شرق نام برده می‌شود.
