روز دوم تیر سال ۱۳۸۲ ندا حسنی عشق فروزان و شعله‌ور آزادی در اعتراض به معامله کثیف دولت فرانسه و رژیم ضدبشری آخوندی، مبنی بر بازداشت مریم رجوی، خود را در برابر سفارت فرانسه در لندن به آتش کشید و طومار توطئه دولت فرانسه در همدستی با رژیم آخوندی را درهم پیچید.
دیریسـت کـه دل در گرو یار سپُردیم
در آتـش او زردیِ رخســار ستُردیم
تـا حلقـه زلفـانِ کمنـدش، دل مـا برد
بـر حلقـه در، بی«رخ جانانه» فسُردیم
آهنـگ زمـان، در پِـی او تـار نگاهـم
از بس به هم‌آوایی دل لحظه شمردیم
دلــدار ز در آمــد و از والـه‌گـی مـا
جان را نفشاندیـم و شـرابی نفشـردیم
با جذبه چنگش، دل شـیدایـی مـا برد
در چشم صدف دید که در دام چه خُردیم
چون خـونِ جگر بر دل او فـاش نمودم
دیـدم به سلیمان پر کاهیست که بردیم
می ریز به پیمانه و پُر کن به تسلـسل
هم بر سر و جان ریز سبویی که نخوردیم
ترسـم به اجل پرتو وصلم به‌سر آیـد
بی‌جا نـبُوَد گر سَرِ این واهمـه مُردیم
گر سالک «صدقی» به سر و جان شرر انداز
یاد آر «ندا»یی که به افلاک سپردیم
روز دوم تیر سال ۱۳۸۲ ندا حسنی، عشق فروزان و شعله‌ور آزادی، در اعتراض به معامله کثیف دولت فرانسه و رژیم ضدبشری آخوندی مبنی بر بازداشت سمبل آزادی مردم ایران، مریم رجوی، خود را در برابر سفارت فرانسه در لندن به آتش کشید و طومار توطئه دولت فرانسه در همدستی با رژیم آخوندی را درهم پیچید. ندا حسنی در سال ۱۳۵۶ در تهران متولد شد و در سال ۱۳۶۲ همراه با پدر و مادرش به کانادا رفت. ندا تحصیلات دانشگاهی‌‌اش را در رشته انفورماتیک در دانشگاه کارلتون اتاوا ادامه می‌داد اما آشنایی‌اش با آرمان‌های انقلابی مجاهدین و به‌خصوص تأثیری که از شهادت عمویش پذیرفته بود، مسیر زندگی او را عوض کرد... ندای قهرمان با روحی سرکش و عشقی سرشار به آزادی در حالی‌که می‌دید مردم ایران زیر شکنجه رژیم آخوندی هستند، درس‌خواندن و آسایش در غرب را رها کرد و در سال ۱۳۷۶ به‌عنوان یک مبارز حرفه‌‌ای به مقاومت ایران پیوست.
شهید ندا حسنی از زبان مادر و پدر شجاع و پرصلابتش در سالگرد شهادت
در سالگرد شهادت عشق فروزان ندا حسنی که در تاریخ ۱۷ژوئن در اتاوای کانادا برگزار شد، ابتدا زنده یاد خانم فروغ حسنی و سپس آقای احمد حسنی، مادر و پدر شجاع و پرصلابت ندا، جمله‌های شورانگیزی در مورد فرزندشان گفتند که در زیر قسمت‌هایی از آن را آورده‌ایم:
«...اولین چیزی که ندا یاد گرفت، عشق بود. عشق به خانواده، عشق به مردم، عشق به میهن، عشق به آزادی. عموی ندا، مجاهد شهید مسعود حسنی که در سال ۶۷ همراه با هزاران تن از یاران‌شان در قتل‌عام زندانیان سیاسی اعدام شد، تأثیر زیادی روی ندا گذاشت. ندا یکی از رزمندگان ارتش آزادی‌بخش بود. من مغرورم و افتخار می‌کنم که یک هوادار سازمان مجاهدین هستم. من افتخار می‌کنم که گوش به‌فرمان خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت باشم... ندا با رفتن به این راه نه‌تنها خود را جاودانه کرد بلکه برای من نیز باعث جاودانگی شد. هر کس به ندا فکر می‌کند، مریم را به‌یاد می‌آورد.
ندا به انتخاب خود این راه را برگزید و من خوشحالم که خودش راه خودش را انتخاب کرد اگر چه لحظه‌‌لحظه با او سوختم و می‌سوزم. ندا عاشق همه شما بود عاشق همه مردم.
من به او افتخار می‌کنم، تنها آرزویی که دارم این است که من هم به اندازه او قوی باشم که بتوانم پیامش را به دنیا برسانم. فرزندم، عزیزم، من به تو افتخار می‌کنم، من با تو به آسمان رسیدم و به خورشید بوسه زدم...».
سپس پدر ندا گفت:
« ندا از ۷-۸سالگی شروع به افشاگری علیه رژیم جنایتکار آخوندی کرد. در تمام پایتخت‌های اروپایی، در کانادا و در آمریکا، نقطه‌‌ای نبود که ندا در آن نرفته باشد و جنایت‌های رژیم را افشا نکرده باشد. در هر شرایطی چه در هوای گرم تابستان یا سرمای ۴۰درجه زیر صفر اتاوا که من خود شاهد بودم، گاهی تا ۱۲ شب به این امر اشتغال داشت. فعالیت ندا زمانی بیشتر شد که همین دولت‌ها مقاومت ایران را که با بانکدار مرکزی تروریسم مبارزه می‌کرد در لیست سازمان‌های تروریستی گذاشتند. ندا معتقد بود که این یک بی‌عدالتی مضاعف است.
دولت فرانسه در چنین روزی در ۳سال پیش در یک زدوبند ننگین با رژیم آخوندی به دفتر شورای ملی مقاومت در فرانسه حمله کرد و رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، خانم رجوی را دستگیر کرد. برای ندا و سایر دوستانش دیگر ممکن نبود که به‌صورت معمول با این توطئه برخورد کنند. ندا، صدیقه، مرضیه، حمید، حشمت و محمد و همه مرغان عاشق دست به اقدامی زدند و با شعله وجودشان چنان رعد و برقی در جهان ایجاد کردند که کورترین چشم‌ها و کرترین گوش‌ها هم دیگر نمی‌توانست آن را نادیده بگیرد. آنها با این کارشان شوکی به وجدان بشریت وارد کردند.
وای که چه آتشی از وجودش برخاست، شعله‌هایش هنوز زبانه می‌کشد و از آتشش پلیدی‌ها و نامردمی‌ها تا دنیا دنیاست خواهد سوخت.
اکنون پیروزی مقاومت در فرانسه اولین گام محسوب می‌شود و مطمئناً به‌زودی این دولت‌ها باید حق و حقوق مقاومت را به‌رسمیت بشناسند».
