۲۲ اردیبهشت۱۳۷۵ – ۱۲ مه۱۹۹۶:
دراين روز، جسد نویسنده آزاده غزاله علیزاده که توسط دستگاه جاسوسی حکومت آخوندی بهقتل رسیده بود، در جنگلهای اطراف رامسر پیدا شد.
غزاله علیزاده نویسندهیی مبارز و مخالف استبداد بود و با اعتقاد بهدموکراسی، از دوران دانشجوییش در دهه ۴۰ با مبارزان راه آزادی و استقلال ایران همراهی میکرد. پس از استقرار حاکمیت ضدبشری خمینی، بهخصوص پس از ۳۰خرداد۱۳۶۰، که مبارزان و مجاهدان بهشدت تحتتعقیب و شکنجه و کشتار ددمنشانهی رژیم قرار گرفتند، غزاله بهحمایت از مبارزان آزادی برخاست، بهآنها پناه داده، جا و مکان دراختیارشان قرار میداد. وی ازجمله بههمین اتهام در معرض انتقامجویی رژیم واقع شد و تحت شکنجه و آزار قرار گرفت
غزاله علیزاده گفته بود:
”زنان ایران زیر بار ظلم و زورگویی نمیروند و سعی کردهاند با نیرویی مضاعف پرواز کنند”
همزمان با مرگ این زن شجاع و آزاده، پاسداران بهنمایشگاه کتاب تهران حمله کردند و کتابهای او را جمعآوری و از دسترس مردم خارج کردند.
غزاله علیزاده که خود فارغ التحصیل رشته علوم سیاسی دانشگاه تهران بود، علاقه وافری بهادبیات و فرهنگ ایران داشت و از او چندین کتاب و داستان ازجمله: ”خانه ادریسیها، دومنظره، سفر ناگذشتنی، بعد از تابستان و چهارراه” برجای مانده است.
”زنان ایران زیر بار ظلم و زورگویی نمیروند و سعی کردهاند با نیرویی مضاعف پرواز کنند”
همزمان با مرگ این زن شجاع و آزاده، پاسداران بهنمایشگاه کتاب تهران حمله کردند و کتابهای او را جمعآوری و از دسترس مردم خارج کردند.
غزاله علیزاده که خود فارغ التحصیل رشته علوم سیاسی دانشگاه تهران بود، علاقه وافری بهادبیات و فرهنگ ایران داشت و از او چندین کتاب و داستان ازجمله: ”خانه ادریسیها، دومنظره، سفر ناگذشتنی، بعد از تابستان و چهارراه” برجای مانده است.