۱۰ اردیبهشت ۴۰۹ – ۳۰ آوریل۱۰۳۰:
سلطان‌محمود غزنوی در شهر غزنه در نزدیکی کابل درگذشت
سلطان‌محمود غزنوی از زمره پادشاهان جنگجوی ایران بود که بارها به‌هند و سایر نقاط شرق و غرب لشگرکشی کرد و دهها هزار نفر از مردم را از دم تیغ گذراند
محمود غزنوی که بسیار مال‌دوست و زراندوز بود، غارت و چپاول مردم شهرها و قتل‌عام آنان را تحت‌عنوان نشر اسلام انجام می‌داد و هرکس که مذهب وی را قبول نداشت مرتد می‌دانست
فردوسی شاعر بزرگ ایران در زمان وی می‌زیست اما به‌دربار وی آلوده نشد. فردوسی درمورد نادانی محمود غزنوی گفته است
”به‌دانش نَبُد شاه را دستگاه
وگرنه مرا برنشاندی به‌گاه”
اما برخی دیگر از شاعران در توصیف سلطان محمود، مجیزگویی را به‌حد افراط رساندند
دانشمند بزرگ ابوریحان بیرونی نیز در دوران محمود غزنوی می‌زیست که به‌دلیل یک ابرازنظر علمی از طرف سلطان محمود به‌کفر متهم شد و حکم قتلش را صادر کرد که با وساطتهای بسیار از قتل او دست کشید
همچنین ابوعلی‌سینا برای گریز از جنایات سلطان محمود به‌آل‌بویه و آل‌زیار پناهنده شد
