30آذر - 21دسامبر:
نزدیک به 4 هزار سال است که ایرانیان، شب اول دی‌ماه را که بلندترین شب سال است جشن می‌گیرند و نام این درازترین شب سال را یلدا گذاشته‌اند.
نزدیک به 4 هزار سال است که ایرانیان، شب اول دی‌ماه را که بلندترین شب سال است جشن می‌گیرند و نام این درازترین شب سال را یلدا گذاشته‌اند.
براساس برخی روایات، یلدا اززمانهای بسیار کهن و دوران آیین مهر در بین مردم ایران، رسم بوده و درآن زمان شب یلدا، شب تولد مهر، فرشته مقدس آیین میترا بوده.
بر اساس برخی روایات دیگر، کلمه‌ی یلدا، کلمه‌یی سریانی است به معنای میلاد و ولادت؛ و به روایتی، زمان ولادت حضرت عیسی مسیح علیه‌السلام نیز هست.
هرمان هیرت، زبان‌شناس بزرگ آلمان که گرامر تطبیقی زبانهای آریایی را ( که فارسی از جمله این زبانها است) نوشته، نظر داده که نام دی به معنای روز به این دلیل بر این ماه ایرانی گذارده شده که ماه تولد دوباره خورشید است .
آداب شب یلدا در طول زمان، تغییر نکرده و ایرانیان در این شب ،خشکبار و تنقلات و باقیمانده میوه‌هایی را که انبار کرده‌اند، می‌خورند و دور هم، گرد هیزم افروخته، و بخاری روشن می‌نشینند تا سپیده‌دم، بشارت شکست تاریکی و ظلمت، و آمدن روشنایی و گرمی را بدهد؛ زیرا که در این شب ، تاریکی و سیاهی در اوج خود است.
