۱۴آوریل ۱۹۸۶ _ ۲۵ فروردین۱۳۶۵:
سیمون دوبوار از رهبران جنبش برابری و نفی تبعیض درمورد زنان، در سن ۷۸سالگی درگذشت.
خانم سیمون دوبووار با نام اصلی سیمون لوسی ارنستین ماری برتراند دوبووار، فیلسوف، نویسنده، و فمینیست فرانسوی بود که در ۹ژانویه۱۹۰۸در پاریس در خانواده‌یی بورژوا به‌دنیا آمد.
سیمون دوبوار در کتاب ”جنس دوم ”که در سال ۱۹۴۹ به‌رشته تحریر درآورده و از کتابهای پایه‌یی فمینیسم قدیم، و معروف به‌مانیفست فمینیسم می‌باشد، براین نکته بنیادی انگشت می‌گذارد که محرومیتها و محدودیتهای موجود درمورد زنان، ناشی از نفس زن‌بودن آنان است که او را همواره ”زن ”و ”دیگری ”و ”جنس دوم ” (و نه انسان مساوی با مرد) تلقی کرده و حذف می‌کنند.
سیمون دوبوار از اهداف آزادیخواهانه و صلح‌طلبانه مقاومت ایران دربرابر رژیم خمینی حمایت می‌کرد. او ازجمله با پشتیبانی از طرح صلح شورای ملی مقاومت در سال ۶۴ طی نامه‌یی خطاب به‌مسئول شورای ملی مقاومت چنین نوشته بود:
«آقای رجوی عزیز! گزارشات دریافتی در رابطه با تظاهرات و اعتراضات مستمر توسط مردم شما در داخل کشور، امید ما به‌خاتمه هرج‌ومرج و خونریزیهایی را که خمینی مسئول آن است افزایش می‌دهد. من به‌عنوان شخصیتی که درمناسبتهای مختلف، مخالفت خود را با نقض حقوق‌بشر و حمایت خود را از صلح جهانی اعلام داشته است، همبستگی خود را با اقدامات صلح‌طلبانه و بخصوص طرح صلح شورای ملی مقاومت اعلام می‌دارم ”.
سیمون دوبوار در سال ۱۹۵۴ به‌دریافت جایزه ادبی کنگور برای کتاب ماندارينها نایل آمد.
سیمون دوبووار در ۱۴آوریل ۱۹۸۶به‌خاطر ذات‌الریه از دنیا رفت. وی در کنار ژان‌پل‌سارتر به‌خاک سپرده شده است.
برخی از آثار وی عبارتند از:
مهمان (۱۹۴۳)
خون دیگران (۱۹۴۵)
همه می‌میرند (۱۹۴۶)
جنس دوم (۱۹۴۹)
ماندارینها (۱۹۵۴)
خاطرات یک دختر مطیع (۱۹۵۸)
مرگی بسیار آرام (۱۹۶۴)
تصاویر زیبا (۱۹۶۶)
زن وانهاده (۱۹۶۷)
کهنسالی (۱۹۷۰)
مراسم وداع (۱۹۸۴)
