اول رجب
میلاد پنجمین پیشوای تشیع انقلابی
شکافندهٔ علوم زمان، خصم مرتجعان و جباران
امام محمد باقر(ع)
پیام‌رسان توحید و انقلاب در روزگار تاریکی و ظلمت
پیشوای ایستادگی و مجاهدت در برابر خلیفه ارتجاع و جباریت
مسعود رجوی ـ ۴خرداد ۱۳۹۱
«سلام و تبریک میلاد امام محمد باقر پنجمین پیشوای آرمانی مجاهدین، خصم مرتجعان، نور دانش و آگاهی دوران، شمع روشنگر در عصر جاهلیت و بردگی، محمدبن علی پنجمین پیشوای آرمانی ما که مجاهدین از حنیف تا آخرین مجاهد صدیق و شهید در شکنجه‌گاه‌های رژیم آخوندی سر بر آستان او سائیدند. در عاشورا ۳- ۴ساله بود. بعداً در دوران امامت و پیشوایی می‌باید که از نو آغاز می‌کرد، حافظ قرآن و عترت محمدی برای رساندن پیام توحید و انقلاب در روزگار تاریکی و ظلمت... و سلام بر او و شجره عقیدتیش و راهش و ادامه‌دهندگان راه توحید و انقلاب».
امام باقر، محمدبن علی، فرزند امام سجاد، در سال ۵۷ هجری قمری تولد یافت. مادرش از دختران امام حسن مجتبی به‌نام فاطمه بود. محمدبن علی ۳ساله بود که در میان خاندان حسینی لحظه‌لحظهٔ رنج‌های اسارت و زندان و پایداری کاروان حسینی در برابر ستم و جباریت یزیدی را که با پرچمداری زینب کبری رقم خورد با تمام وجود تجربه کرد.
در سال ۹۵ هجری قمری امام سجاد(ع) به‌شهادت رسید و امام باقر که ۳۷ساله بود رهبری جنبش را در یکی از پیچیده‌ترین و پرفتنه‌ترین دوران‌ها عهده‌دار شد.
شرایط سیاسی-اجتماعی دوران امام باقر(ع)
یکم - حاكميت حاكمان ستمگر تحت عنوان امير مؤمنان و خليفه مسلمين
دوم - دوران پرفتنه از ويژگي‌های آن بود( جنبش مردمی با هدف انتقام عاشورا) از جمله بی‌مرزی و رابطه برخی از رجال و بزرگان با خلفای اموی
دوران امام محمد باقر هم‌چنان دوران خروش جامعه بود. نقش اصلی امام محمد باقر را بايستی در تعيين مرزهای عقيدتی اسلام و تشيع انقلابی در يكی از پرآشوب‌ترين دوره‌های تاريخ اسلام دانست.
در دوران امام محمد باقر، سلسله بنی اميه به‌رغم سركوب‌های فجيعی كه يزيد كرده بود، روز به روز رو به افول می‌گذاشت و بر نارضايتی توده‌های مردم افزوده می‌شد. در سراسر سرزمين‌های تحت حاكميت بنی اميه گرايش‌ها و جنبش‌هايی عمدتا با مضمون خون‌خواهی شهيدان كربلا عليه حاكميت بنی اميه شكل می‌گرفت و رهبران آنها از همه طرف نزد امام محمد باقر می‌آمدند و خواستار حمايت و تأييد او می‌شدند. از جمله قوی‌ترين اين جنبش‌ها جريان بنی عباس بود كه به نشانه سوگوارشناساندن خويش عمامه و دستارهای سياه بر سر می‌بستند( جريانات خودبه‌خودی و خدوش شدن مرزبندی‌ها)
قابل ذكراست كه رهبر يكی از اين جنبش‌ها زيدبن علی برادر خود امام محمد باقر بود كه مردی بزرگوار و مورد احترام اهل بيت و شخص امام بود و سرانجام در همين راه هم به شهادت رسيد. اما امام حتی جنبش زيد را هم تأييد نكرده بود.
رئوس عملكرد امام باقر(ع)
الف - مبارزه سياسی افشاگرانه در زمينه‌های مختلف با هدف پایين كشيدن حاكمان جور و ستم
ب - تصحيح نقطه‌نظرها و برداشت‌های غلط و متفاوت از اسلام
ج - آموزش‌های سياسی، ايدئولوژيك و تربيت ۴۰۰۰هنرجو و نیرو و سازماندهی نيروهای نزديك و فرستادن آنها به اقصی نقاط. خوب است در اینجا یادآوری کنیم که خلفای عباسی از نظریه‌پردازان يونانی و از دهريون و... نيز در اين جنگ فرهنگی كمك می‌گرفتند و بدین ترتیب رگه‌هایی از این فرهنگ‌های انحرافی به نام داده های دینی وارد شده و شبهه‌افکنی می‌کردند.
د - هدايت و تغذيه شبكه مخفی و زيرزمينی شيعيان. اين فعاليت مستقل از مبارزه سياسی افشاگرانه با قدرت حاكمه منحرف زمان(اموی‌ها و بعدا عباسی‌ها) صورت می‌گرفت. به انقلابيونی كه در اين شبكه فعاليت می‌كردند، "اصحاب سر"(يعنی صاحبان راز يا رازدار) می‌گفتند. امام محمد باقر اين جنبش زيرزمينی را كه از زمان پدرش امام زين‌العابدين تشكيل شده بود، هدايت كرده و گسترش می‌داد. همين ساختار بود كه تا زمان غيبت امام دوازدهم به‌رغم دستگيری و شكنجه و اعدام و حتی كشتارهای جمعی پيروان علی توسط عباسيون دوام آورد.
از کلام امام محمد باقر
لافضیلهَ کالجهاد و لاجهاد کالمجاهدهِ الهوی، هیچ فضیلتی برابر با فضیلت جهاد نیست و هیچ جهادی اهمیت مبارزه با هوای نفس را ندارد.
جهاد و پیکار علیه جباران و ستمگران هرگز گم نمی‌شود چرا که خداوند جهاد را بر تمام کارهای دیگر مقدم قرار داده و مجاهدان را بر سایرین به درجات و آمرزش و رحمت فضیلت داده است.
امام باقر هم‌چنین درباره تبعیت از حاکمیتی که به خدا دروغ می‌بندد گفته است:
هر کس که از حاکمیتی که ارزش‌های خدایی را نفی می‌کند پیروی کند، دین ندارد و آن‌کس که برای موجه جلوه دادن اعمالش به خدا دروغ می‌بندد، دین ندارد.
شهادت امام محمد باقر
خلیفه اموی هشام‌بن عبدالملک که خود را از جانب جنبشی که تحت هدایت امام باقر پیوسته گسترش می‌یافت، در خطر می‌دید، سرانجام طی توطئه‌‌ای جنایتکارانه توسط والی خود در مدینه، آن حضرت را مسموم کرد و به‌شهادت رساند.
فروغ حیات امام محمد باقر علیه‌السلام، روز هفتم ذیحجهٔ سال ۱۱۴ هجری در ۵۷سالگی خاموش شد، اما درخشش ارزش‌هایی که خلق کرد و نوری که بر مسیر جنبش انقلابی تشیع تاباند، الهام‌بخش همه نسل‌هایی گردید که در مسیر رهایی و یگانگی و برای مجاهدت علیه سرکوب و ستم و ارتجاع و استثمار به‌پامی‌خیزند.
