از حماسه‌های تاریخچهٔ سازمان مجاهدین، تظاهرات مسلحانهٔ ۵مهر۱۳۶۰ است.
بعد از این‌که خمینی آخرین قطرات آزادی را در ایران کشت و مجاهدین بین تسلیم و سازش و یا مقاومت قهرآمیز قرار گرفتند، از۳۰خرداد۶۰ نبرد و مقاومت قهرآمیز علیه دیکتاتوری ولایت فقیه را در پیش گرفتند.
از آن جا که خمینی هر صدای معترضی را با گلوله پاسخ می‌داد، تظاهرات ۵مهر برای حمایت از تظاهر کنندگان مسلحانه بر گزارشد.
مجاهدین با تظاهرات ۵مهر، می‌خواستند به میدان آوردن عنصر اجتماعی را یک بار دیگر بیازمایند. هر چند الگوی سقوط رژیم شاه را قابل تکرار نمی‌دانستند.
نخستین هدف، مطرح کردن شعار جسورانهٔ «مرگ بر خمینی» و بردن آن به میان مردم بود.
از آنجا که افرادی مانند بهشتی عایقی در برابر خمینی بودند، و هیبت خمینی بر دوش اقشار عقب مانده سنگینی می‌کرد، بت خمینی باید با خون مجاهدین شکسته می‌شد.
دومین هدف، به میدان کشیدن عنصر اجتماعی و مردمی بود تا اگر از این طریق هم کاری می‌توان کرد، این فرصت از دست نرود، اما در اثر شدت و حدت سرکوب، جواب منفی بود.
از شهدای آن روز عکس‌های ۱۱۴۲تن منتشر شد. روزنامه‌های حکومتی هم اسامی ۸۱۵تن از آنان را منعکس کردند.
اگر امروز شعار مرگ بر خامنه‌ای در هر اعتراضی سر داده می‌شود، محصول نبردی است که ۵مهر قله‌ای از آن و شعار ماندگار «شاه سلطان خمینی، مرگت فرا رسیده» می‌باشد.
این نبرد راه جوانان شورشی و قیام‌آفرین را باز کرده است.
