روزپنجم فوریه سال ۴۵ پیش از میلاد، کاتو فیلسوف، نویسنده و سیاستمدار نامدار روم درشمال آفریقا درگذشت.
کاتو در رساله خود بهنام خرد فردی و خرد گروهی، فساد دولتی و رشوهگیری را بذر انحطاط یک جامعه خوانده و نوشته است که تردید دارد دستاندرکاران فساد دولتی به مردمشان علاقهیی داشته باشند.
کاتو در جریان نزاع سزار و پمپی، دو ژنرال و کنسول ارشد روم، جانب پمپی را گرفت.
او به شمال آفریقا که ساکنان رومی آن برضد سلطنت و حکومت ستمگران بودند رفت تا آنان را علیه سزار برانگیزاند که در آنجا شنید سزار بر پمپی فائق آمده و شکست دادنش، دیگر امکانپذیر نیست و از فرط یأس، خودکشی کرد و درگذشت.