{سوره نساء آیه ۷۵}
شما را چه می‌شود که در راه خدا، و در راه رهایی مستضعفان و ستمدیدگان، برای رهایی زنان و مردان و کودکان محروم به پیکار برنمی‌خیزید و دست ستمگران را از آنها کوتاه نمی‌کنید؟ همان سرکوب‌شدگانی که زبان حالشان این است که بار خدایا ما را از دست این نظام ستمگر برهان و از جانب خود برای ما رهبری و یار و یاوری قرار بده.
این صدا و سخن مردم ایران و فریاد دردآلود زنان و مردان و کودکان ستمزده میهن ماست که در کلام خدا و در قرآن مجید طنین‌افکن شده است. آیا وجدان بیداری هست که فریاد این درماندگان و سرکوب‌شدگان را بشنود؟ صدای مردانی که برای گذران زندگی خود و خانواده‌شان ناگزیر از فروش کلیه خود می‌شوند؛ صدای زنان بی‌پناهی که ناگزیر شده‌اند عرض و ناموسشان را بهای به‌دست‌آوردن لقمه‌یی نان برای سیرکردن شکم خود و کودکانشان کنند؛ صدای کودکانی که جثه‌های نحیفشان، بار سنگین معاش یک خانواده را بر آسفالت سرد خیابانهای شهر به دوش می‌کشد.
و آیا کسی هست که به یاری و حمایت آنها که اسیر مشتی آخوند پلید و دینفروش و پاسدار جلاد و چکمه‌پوش شده‌اند، برخیزد؟
ای جوانمردان و ای آزادزنان! این خدا و این کلام خداست که شما را آواز می‌دهد!
