728 x 90

گفتگو با دوست ـ دیدار بیست و پنجم (رمضان)

نماد عشق
نماد عشق

خدایا!
بسیار دیدیم

در دلِ خرسنگ‌وشِ آن که تازیانه برگرفته بود تا «شریعت»ی را با خُنج کشیدنی خونین، بر پوست لخت، مدافع باشد، خشونتی دیدیم و وحوشتی؛ که تو از آن بیزار بودی و بیزار هستی. هدف آیین تو از همان شبی که در غار حرا، پیامبرت، محمد را برای آن برانگیختی چیزی جز آزادی بنی‌نوع انسان از قیدهای بندگی‌ساز، اجبارات جهل‌آفرین و عبودیت خدایگانان و زورمندان و دیکتاتورها نبود. تو با دستان مهرپرور او رحمت و رستگاری، سعادت،‌ نیکبختی و بردباری و گذشت به انسان و جامعه انسانی آموختی ولی این عمله تزویر و اصحاب ریا بودند که در طول تاریخ، پیام آن را تحریف کردند و به‌قول حضرت علی، دین را به شکل پوستین وارونه‌یی درآوردند که تراز تن خود و امیال سیری ناپذیر آنان باشد [عین همین چیزی که امروز در میهنمان شاهد آن هستیم و با پوست و گوشت آن را لمس می‌کنیم].


ای که انسان را برای عشق، نثار و مسئولیت‌پذیری، شناخت و آگاهی آفریدی و مهمترین صفت خود را رحمان و رحیم قراردادی و خطاپوشی از صفات برجسته توست.

آخوندها برای تداوم حاکمیت دنیایی خود، تصویری از دین ساخته‌اند که سراپا انتقام‌گیری، نفرت‌پراکنی، خون و خشونت، خرافه و جهل و انتشار ویروس مرگ در متن زندگی است. آنان را به دست مردم و جوانان آگاه ایران‌زمین و کانون‌ها و شهرهای شورشی از صفحه روزگار محو کن!

خدایا!

سرپنجه‌های این مرگ‌آشامان را از جغرافیای ایران برکن و برای التیام زخمها، صلح، آبادانی، زیبایی، برکت، فراوانی و گذشت به مردم داغدیده ایران ارزانی دار!‌

 

										
											<iframe style="border:none" width="100%" scrolling="no" src="https://www.mojahedin.org/if/9dac8b3e-f574-4615-8811-acd7f4018afe"></iframe>
										
									

گزیده ها

تازه‌ترین اخبار و مقالات