بیانیه بیش از ۴۰۰شخصیت از زنان در حمایت از زنان ایرانی برای شورش علیه استبداد

بیانیه بیش از ۴۰۰شخصیت از زنان در کشورهای مختلف جهان

در حمایت از حقوق زنان ایرانی برای شورش علیه استبداد

به‌مناسبت روز جهانی زن

امضا کنندگان شامل

وزرای پیشین، نمایندگان پارلمانها، برندگان جایزه نوبل

متخصصین حقوق‌بشر، گزارشگران پیشین ملل متحد

حقوقدانان و اساتید، متخصصان و مبارزان حقوق زنان

شهرداران و اعضای شورای شهر و هنرمندان

بیانیه جهانی زنان از ۴۰کشور در ۵قاره:

برنامهٔ ۱۰ماده‌یی خانم مریم رجوی برای آینده ایران

و طرح ۱۲ماده‌یی در مورد زنان شایستهٴ حمایت بی‌چون و چرای ما است

مطابق با مقدمه اعلامیه جهانی حقوق بشر

که حق انسان‌ها را برای ”شورش علیه استبداد و ستم“ به‌رسمیت می شناسد

ما باید مردم ایران، به‌ویژه زنان، را برای دستیابی به هدف خود

برای ایجاد یک نظام دموکراتیک مورد حمایت قرار دهیم

حمایت از اپوزیسیون ایران و کانونهای شورشی آن به‌ویژه زنان

برای رویارویی با ماشین سرکوب رژیم بسیار مهم است

این باید در خط مقدم استراتژی ما قرار گیرد

به‌مناسبت روز جهانی زن بیش از ۴۰۰شخصیت از زنان سراسر جهان طی بیانیه‌یی حمایت خود را از حق زنان ایرانی برای شورش علیه استبداد دینی حاکم بر ایران، با توجه به ۴دهه سرکوب سیستماتیک زنان، اعلام کردند. و بر ضرورت حمایت جهانی از مبارزات زنان ایران تأکید کردند.

در میان امضاکنندگان اسامی مقامات و وزرای سابق، نمایندگان پارلمانها و هم‌چنین شخصیتهای برجسته زنان، شامل، متخصصان حقوق‌بشر و گزارشگران سابق سازمان ملل، ارگانها و رؤسای ارگانها و انجمنهای بین‌المللی، ‌برندگان جایزه نوبل، وکلاء و اساتید، متخصصان و فعالان حقوق زنان و شهرداران و اعضای شورای‌شهر و هنرمندان از کشورهای مختلف جهان بچشم می‌خورد.

قسمتی از سخنرانی خانم کندیس برگن

در اجلاس بین‌المللی روز جهانی زن در پاریس

کندیس برگر رهبر حزب محافظه‌کار کانادا (۲۰۲۲)، وزیر توسعه اجتماعی (۲۰۱۵)

بسیار مفتخرم که به شما بگویم در یک همبستگی پرشور، ائتلافی از شخصیتها از زن جهان پشت آرمان زنان ایرانی متحد شده‌اند که علیه رژیم ظالم (حاکم بر) ایران می‌جنگند.

خانم رجوی، امروز در حضور شما می‌خواهم بیانیه‌یی را اعلام کنم که ۴۰۰زن از آن حمایت کرده‌اند، شخصیتهایی که تعدادشان زیاد است، بسیاری از آنها امروز اینجا هستند، برخی نتوانسته‌اند شرکت کنند، اما همه در کنار ما هستند.

امضاکنندگان شامل رهبران پیشین جهان، وزیران و مقامات، برندگان جایزه نوبل، گزارشگران سازمان‌ملل، نمایندگان پارلمان، روزنامه‌نگاران و نویسندگان مشهور، متخصصان زن در همهٔ جنبه‌های تحصیلی در دنیای دانشگاهی و رؤسای سازمانهای غیردولتی. تصور کنید تأثیری که ما زنان می‌توانیم در تمام این مکانها برای آزادی داشته باشیم. اینها زنانی هستند که این بیانیه را امضا کرده‌اند. این مقام‌های زن از بیش از ۴۰کشور در پنج قارهٴ جهان هستند. در صدر این (بیانیهٔ) حمایت، محکومیت رژیم ایران به‌خاطر سرکوب نهادینهٔ زنان است. این بیانیه، تصویر واضحی از اعمال زن‌ستیزانهٴ رژیم ترسیم می‌کند و اعدام زنان بی‌شمار در ۴دههٔ گذشته را به‌دلایل سیاسی محکوم می‌کند. نکتهٔ مهم این است که این ائتلاف، سیاست مماشات را رد می‌کند و استدلال می‌کند که (چنین سیاستی) فقط رژیم را تشویق می‌کند تا تاکتیک‌های سرکوبگرانهٴ خود را در داخل تشدید کند و در خارج از کشور به فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده بپردازد.

ما این‌را در طول سال گذشته بیش از هر زمان دیگری دیده‌ایم و ما این سیاست مماشات را محکوم می‌کنیم که باعث شده رژیم خیال کند می‌تواند همین اقداماتی را که دارد می‌کند، انجام بدهد. به‌عنوان یکی از امضاکنندگان، می‌خواهم نقل‌قول کنم که «این وظیفهٔ ما است که در همبستگی با این زنان شجاع و خواست آنها برای تغییر رژیم و برقراری دموکراسی، برابری زن و مرد و عدالت بایستیم. برنامهٔ ۱۰ماده‌یی خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور منتخب شورای ملی مقاومت ایران برای آینده ایران و طرح ۱۲ماده‌یی آن در مورد حقوق زنان شایسته حمایت بی‌چون و چرای ما است».

بیانیه ۴۰۰شخصیت از زنان در ۴۰کشور از ۵قاره جهان

از حق زنان ایرانی برای شورش علیه استبداد حمایت کنید

بیانیه ۴۰۰شخصیت از زنان در ۴۰کشور از ۵قاره جهان

در حمایت از حقوق زنان ایرانی برای ”شورش علیه استبداد و ستم“

سرکوب سیستماتیک زنان توسط رژیم ایران برای مدت طولانی سنگ‌بنای این حکومت بوده است، از اعمال قوانین سختگیرانه پوشش تا محدود کردن دسترسی آنها به اشتغال و مشارکت سیاسی.

عفو بین‌الملل در ۶دسامبر ۲۰۲۳ گزارش تکان‌دهنده‌ای منتشر کرد و خاطرنشان نمود: «مأموران اطلاعاتی و امنیتی در ایران از تعرض جنسی و سایر خشونت‌های جنسی برای شکنجه، تنبیه و وارد کردن آسیب‌های جسمی و روانی ماندگار به معترضان، از جمله کودکان ۱۲ساله استفاده کردند».

رویکرد آخوندها نسبت به حقوق زنان گواهی وحشتناک بر زن‌ستیزی عمیق و بی‌اعتنایی به کرامت انسانی آنهاست. در چهار دهه گذشته هزاران زن بدلایل سیاسی اعدام شده‌اند.

در قیام سراسری مردم ایران در سال۱۴۰۱، که خواستار پایان دادن به هر گونه دیکتاتوری مذهبی یا سلطنتی، با پیشتازی زنان شجاع بود بیش از ۹۰زن کشته شدند و بسیاری دیگر تحت شرایط غیرانسانی زندانی شده‌اند.

مریم اکبری منفرد یک نمونه گویاست که در سال۲۰۰۹ به ۱۵سال زندان محکوم شد و از آن زمان بدون حتی یک روز مرخصی برای رفتن به بیمارستان در زندان است. وی به‌دلیل دادخواهی در مورد خواهر و سه برادرش که در دهه۱۳۶۰ اعدام شدند تحت شدیدترین فشارها قرار دارد. حال که زندان او روبه اتمام است رژیم با یک پرونده‌سازی جدید وی را به سه سال زندان بیشتر محکوم کرده است.

در حالی‌که سیاست مماشات تنها رژیم ایران را در سرکوب در داخل ایران و ترور و جنگ‌افروزی در خارج جری‌تر کرده. این وظیفه ما است که در همبستگی با این زنان شجاع بایستیم و درخواست آنها را برای تغییر رژیم و استقرار دموکراسی، برابری جنسیتی و عدالت تقویت کنیم. طرح ده ماده‌ای خانم مریم رجوی پرزیدنت شورای ملی مقاومت برای آینده ایران و طرح ۱۲ ماده‌ای او در مورد زنان شایسته حمایت بی‌چون و چرای ماست. این طرح، با نفی قوانین سرکوبگرانه رژیم، بر تساوی کامل سیاسی و فرهنگی و اقتصادی زن و مرد، حق تصدی هر مقامی از جمله ریاست‌جمهوری و رهبری سیاسی و قضاوت، آزادی پوشش، آزادی کامل در ازدواج، ممنوعیت ازدواج قبل از سن قانونی، حق برابر طلاق، ممنوعیت چندهمسری و برابری در شهادت و ارث تأکید می‌کند.

مطابق مقدمه اعلامیه جهانی حقوق‌بشر، که حق انسان‌ها را "برای شورش علیه استبداد و ستم" به‌عنوان آخرین راه‌حل، به‌رسمیت می‌شناسد، ما باید مردم ایران، به‌ویژه زنان، را برای دستیابی به هدف خود برای ایجاد یک نظام دموکراتیک و مبتنی بر جدایی دین و دولت مورد حمایت قرار دهیم. استقرار یک جمهوری دموکراتیک در ایران، که دوران جدیدی از آزادی و حقوق اساسی زنان و مردان را آغاز خواهد کرد. حمایت از اپوزیسیون ایران و کانونهای شورشی آن، به‌ویژه زنان، برای رویارویی با ماشین سرکوب رژیم تهران در تسهیل تغییرات بسیار مهم است. این باید در خط مقدم استراتژی ما قرار گیرد تا راه را برای یک ایران با ثبات و دموکراتیک هموار کند و تهدید صلح و امنیت منطقه را یک بار برای همیشه ریشه‌کن کند.

شماری از شخصیتهای برجسته امضا کننده بیانیه جهانی زنان عبارتند از:

. کندیس برگن Candice Bergen، وزیر توسعه اجتماعی کانادا ۲۰۱۳ - ۲۰۱۵، رهبر پیشین حزب محافظه‌کار کانادا

. جودی اسگرو، نماینده پارلمان کانادا از حزب حاکم لیبرال، وزیر شهروندی و مهاجرت (۲۰۰۳-۲۰۰۵)

. کورین لوپاژ Corinne Lepage، وزیر محیط‌زیست فرانسه (۱۹۹۵-۱۹۹۷)، عضو پارلمان اروپا (۲۰۰۹-۲۰۱۴)

. ایزابل لونویس روم Isabelle Lonvis-Rome، وزیر زنان و خانواده‌ها، تنوع و برابری در دولت فرانسه (۲۰۲۲–۲۰۲۳)

. آنلی اکرمن Annely Akkermann، نماینده پارلمان استونی، وزیر پیشین دارایی

. تورگردور کاترین گونارزدوتیر، نماینده پارلمان اسلند، وزیر پیشین فرهنگ،

. یونینا بیارتمارز Jónína Bjartmarz، نماینده پیشین پارلمان و وزیر سابق محیط‌زیست ایسلند

نرگس نیهان Nargis Nehan، سرپرست وزارت معادن و نفت در افغانستان ۲۰۱۷،

. نجیمه تای تای، وزیر آموزش و پرورش و جوانان، مراکش (۲۰۰۲-۲۰۰۴)

. سونیا بیسرکو Sonja Biserko، عضو سابق کمیسیون تحقیق سازمان ملل در مورد نقض حقوق‌بشر در کره شمالی بنیانگذار و رئیس کمیته هلسینکی برای حقوق‌بشر در صربستان

. دکتر ناهد شاکر، معاون وزیر در سازمان ملل، مصر (۲۰۱۶-۲۰۲۳)

. حسنا جلیل، معاون پیشین وزیر امور زنان افغانستان

. کیارا کورازا Chiara Corazza، عضو شورای مشورتی برابری جنسیتی G۷ و نماینده بخش خصوصی جی ۲۰ برای فرانسه

. نعیمه فرح، Naima Farrah، مشاور پیشین وزیر فرهنگ مراکش

برندگان جایزه نوبل

. پروفسور کلودیا گلدین، جایزه نوبل، اقتصاد ۲۰۲۳ از آمریکا

. پروفسور دونا استریکلند، جایزه نوبل، فیزیک ۲۰۱۸، کانادا

. پروفسور می بریت موزر May-Britt Moser، جایزه نوبل، پزشکی ۲۰۱۴، نروژ

. خانم الفریده یلینک Elfriede Jelinek، جایزه نوبل، ادبیات ۲۰۰۴، اتریش

. خانم لیما روبرتا گبووی Leymah Roberta Gbowee، جایزه نوبل صلح ۲۰۱۱، لیبریا

. اولکساندرا ماتویچوک Oleksandra Matviichuk، جایزه نوبل صلح ۲۰۲۲، وکیل حقوق‌بشر، رئیس مرکز آزادیهای مدنی، اوکراین

. هرتا مولر، جایزه نوبل ادبیات ۲۰۰۹، آلمان

. اسوتیالانا آلکسیویچ Sviatlana Alexievich،، رئیس قلم بلاروس، جایزه نوبل ادبیات ۲۰۱۵، بلاروس

. دورین روک ماکر، نماینده پارلمان اروپا از هلند

. سٍسیل ریلاک، نماینده پارلمان فرانسه و رئیس گروه پارلمانی ایران دموکراتیک، فرانسه

. کییرا رودیک، رهبر حزب هولوس، نایب‌رئیس اتحاد لیبرال‌ها و دموکرات‌های اروپا از اوکراین

. دکتر مردیت برگمن، رئیس پیشین شورای قانونگذاری نیو ساوت ولز، استرالیا

. ایزابل آلنده، روزنامه‌نگار و نویسنده از شیلی

. گی مک دوگال، عضو کمیته حذف تبعیض نژادی سازمان ملل از آمریکا

. رودا ای. هاوارد هاسمن، عضو نظم کانادا، عضو نظم انتاریو، عضو انجمن سلطنتی کانادا، کرسی تحقیقاتی کانادا در حقوق بین‌الملل بشر، ۲۰۱۶-۲۰۰۳، دانشگاه ویلفرد لوریر

. هیلیمنیتا آپوک، برنده جایزه معتبر سازمان ملل در زمینه حقوق‌بشر در سال۲۰۱۳ و بنیانگذار سازمان غیردولتی مردم کوچک کوزوو

. آن رامبرگ ژور. دبیرکل کانون وکلای سوئد از سال۲۰۰۰

. فیلیس چسلر، نویسنده از آمریکا

. دومینیک آتیاس، رئیس هیأت مدیره بنیاد وکلای اروپایی، رئیس پیشین فدراسیون وکلای اروپا با بیش از یک میلیون عضو،

. دکتر الن جی کندی، مدیر اجرایی، جهان بدون نسل‌کشی، آمریکا

. ماریا النا الوردین، وکیل و رئیس انجمن زنان آرژانتین در مشاغل حقوقی، آرژانتین

. پروفسور سارا چندلر رئیس پیشین کمیتهٔ حقوق‌بشر کانون وکلای انگلستان و ولز و فدراسیون حقوقدانان اروپا

. دکتر جاسلین اسکات، رئیس زنان در سراسر جهان در حال پیشرفت، آزادی و برابری از انگلستان

. دکتر هدی بدران، رئیس ائتلاف زنان عرب از مصر

. ماریا معلوف، روزنامه‌نگار

. امل الدوبی، قاضی سابق، رئیس انجمن زنان علیه خشونت، یمن

. سفیر مونا عمر، معاون پیشین وزیر امور خارجه مصر، رئیس پیشین کمیسیون مشاوره حقوق‌بشر سازمان ملل در ژنو

. ملگورزاتا کریچووسکا Malgorzata Krzywicka، نایب‌رئیس کمیته خارجی شورای عالی وکلای لهستان

. ماریان پرل، یکی از بنیانگذاران پلت فرم متعور METEOR، روزنامه‌نگار و نویسنده برنده جایزه

. آنجلا اوتیان، از هیأت‌رئیسه کنفدراسیون ملی اتحادیه‌های کارگری مولداوی CNSM دارای ۳۵۰،۰۰۰ عضو،

. لورا اولتئانو، از هیأت‌رئیسه اتحادیه کارتل آلفا، دارای ۳۰۰هزار عضو در رومانی

. فلمینگ هانسون، از هیأت مدیره اتحادیه کارگری فدراسیون غذایی دانمارک

. تو اورت، Tue Ourt، هیأت مدیره اتحادیه کارگری مددکاران اجتماعی، دانمارک