جمهوری یمن

در نگاه به نقشهٴ جهان، یک منطقه‌یی ژئوپلتیک، چشم‌ها را به سوی خود می‌کشاند؛ خاورمیانه. منطقه‌یی که از دیرباز، ثروت و موقعیتهای ویژه جغرافیایی آن، عامل کشمکش‌ها، جنگ‌ها و ستیزهای گوناگون بوده است. در این میان، راههای آبی این منطقه، یکی از مواردی است که موقعیت راهبردی آن را، هر چه بیشتر می‌کند. یکی از این راههای آبی، باب‌المندب است. گذرگاهی که روزانه، نزدیک به 4 میلیون بشکه نفت خام و تصفیه‌شده از آن عبور می‌کند. سمت آسیایی این گذرگاه، کشوری کوچک قرار دارد. سرزمینی که در تاریخ خود، بارها شاهد کشمکش، جنگ و انقلاب بوده است.

یمن- پرچم:
نوع حکومت: جمهوری
پایتخت: صنعا
از شهرهای مهم یمن عدن و تعز... . می‌باشند.
مساحت کشور: 536869 کیلومتر مربع
جمعیت: ۲۳٬۸۳۳٬۳۷۶
دین رسمی: اسلام
واحد پول: ریال یمن
یمن - تقسیمات کشوری:
کشور یمن به ۲۰ استان و یک محدوده پایتختی تقسیم شده است:
عدن
عمران
ابین
ضالع
بیضاء
حدیده
جوف
مهره
محویت
محدوده پایتختی صنعا
ذمار
حضرموت
حجّه
إب
لحج
مأرب
ریمه
صعده
استان صنعاء
شبوه
تعز
جزایر سوکوترا مهم‌ترین جزایر یمن هستند.

 

مختصات جفرافیایی: ۱۵° شمالی ۴۸° شرقی‌
کشور یمن در جنوب غربی آسیا و خاورمیانه قرار دارد. سمت شرقی این کشور، از نظر مرز آبی به اقیانوس هند و سمت غرب آن به دریای سرخ راه دارد. یمن از شمال با کشور عربستان سعودی و از شرق عمان مرز زمینی مشترک دارد.

یمن دارای دو ساحل مهم است، ساحلی غربی در کرانه دریای سرخ و ساحلی جنوبی در کرانه دریای عرب. همچنین یمن دارای بیش از ۲۰۰ جزیره است که مهم‌ترین آنها، جزایر سقطره در دریای عرب است.

مناطق کوهستانی: که شمال و شمال غربی و قسمتی از جنوب یمن را پوشانده و تقریباً دو پنجم خاک کشور یمن شمالی سابق را کوهستان تشکیل می‌دهد.

منطقه جلگه‌ای: این منطقه در شرق و شمال ارتفاعات کوهستانی، به موازات آنها قرار دارد.

منطقهٴ جلگه‌ای شامل نقاط «صعده»، استان «الجوف»، استان «شبوه»، استان حضرموت و استان «المهره» می‌باشد.

منطقهٴ ساحلی: بخش‌های ساحلی مشرف به دریای سرخ، خلیج عدن و دریای عرب را شامل می‌شود؛ این مناطق به یکدیگر متصل شده و یک نوار ساحلی را تشکیل می‌دهند که از مرزهای عمان به سمت جنوب غربی باب‌المندب ادامه یافته است و از این منطقه به سمت شمال و مرزهای عربستان سعودی ادامه پیدا می‌کند.

منطقهٴ ربع‌الخالی: از مناطق صحرایی یمن است که در اطراف آن بعضی از گیاهان صحرایی می‌روید. در طول تاریخ، این صحرا دارای اسامی متعددی بوده است، مانند صحرای بزرگ یمن، صحرای احقاف و غیره.

جزایر یمن: که بیشتر در دریای سرخ پراکنده‌اند.

 

 

صنعا - عدن- تعز - مأرب...
یمن دارای شهرهای تاریخی و مهمّ زیادی است که اهمّ آنها عبارتند از:
صنعا: شهر صنعا مرکز استانی به همین نام و یکی از قدیمی‌ترین پایتخت‌های دنیا است. این شهر مرکز سیاست و تجارت جمهوری یمن است.

مأرب: مأرب مشهورترین شهر یمن باستانی است که پایتخت قدیمی حکومت‌های «سبا» بود. ملکهٴ سبا «بلقیس» بود که درباره این سرزمین در قرآن کریم آیات متعددی وجود دارد.

صعده: این شهر مرکز استان صعده و یکی از مراکزی است که نقش مهم و عمده‌ای را در دوران اسلامی ایفا نموده است. این شهر نیز دارای آثار باستانی و تاریخی می‌باشد.

الحوطه: مرکز استان لاحج می‌باشد و یکی از مناطق توریستی یمن است. حوطه در میراث موسیقی سنّتی یمن نقش مهمی دارد.

عدن: عدن مرکز استان عدن است و مرکز اقتصادی و تجاری یمن محسوب می‌شود. عدن یک شهر باستانی است و رویدادهای تاریخی مهمی را به خود دیده است. این شهر مرکز استراتژیک یمن محسوب می‌شود.

در سال ۲۰۱۴ جمعیت یمن حدود ۲۴ میلیون نفر بوده است. رشد جمعیت کشور بالاست و نرخ باروری ۴.۴۵ فرزند برای هر زن می‌باشد.
اکثر یمنی‌ها عرب هستند و آفریقایی- عرب‌ها، جنوب آسیایی‌ها و اروپایی‌ها هم اقلیتهای قومی کشور را شکل می‌دهند. یمن کشوری عمدتاً قبیله‌ای است و در بخش‌های کوهستانی شمال کشور، حدود ۴۰۰ قبیله زیدی وجود دارند. برخی از یمنی‌ها هم ایرانی‌تبار هستند. به‌نوشته مقدسی، در قرن دهم بیشتر اهالی عدن ایرانی بودند. یهودیان یمن هم در گذشته جمعیت قابل توجهی داشتند اما بیشتر آنها در قرن بیستم به اسرائیل مهاجرت کردند. حدود یکصد هزار هندی‌تبار نیز در جنوب کشور زندگی می‌کنند.

مردم یمن از اقوام سامی و عرب قحطانی هستند. عرب قحطانی مادر و ریشه عربیت است که عرب‌ها را بدان منسوب می‌دارند. مردمی که در بخش شمالی (یمن شمالی) زندگی می‌کنند عرب هستند ولی از سالها قبل در بخش جنوبی اقلیتهای دیگری از کشورهای هندوستان، پاکستان، سومالی، اریتره و اتیوپی مهاجرت نموده‌اند. در حال حاضر گروه‌های نژادی بدین ترتیب است:
عرب 86 درصد،
هندی 3 درصد،
سومالیایی 1 درصد،
دیگران 10 درصد.

جامعه بین طایفه‌ای و قبیله‌ای است. قبایل زیادی در یمن زندگی می‌کنند و به بزرگ قبیله «شیخ» می‌گویند. ممکن است قبایل متعددی تحت ریاست یک شیخ باشد که تشکیل قبیلهٴ بزرگی را بدهد. از مهم‌ترین قبایل یمن دو قبیلهٴ بزرگ «حاشد» و «بکیل» است که قبایل دیگری را تحت فرمان خود دارند.

زبان اصلی در یمن عربی می‌باشد و به همان زبان نیز می‌نویسند. درصد زبانهای موجود در این کشور بدین ترتیب است:
عربی 93 درصد و زبان رسمی کشور.
هندی 3 درصد که بیشتر در یمن جنوبی است.
سومال 3 درصد که در یمن جنوبی است.
سایر 1 درصد که در بخش جنوبی است.

یمن- دین رسمی:
دین رسمی یمن اسلام است و سایر ادیان که درصد آنها بسیار اندک است از آزادی برخوردار هستند.

بیش از ۹۹ درصد آنها مسلمان هستند که حدود ۶۵ درصد سنی و ۳۵ درصد شیعه برآورد می‌شوند. سنی‌ها اغلب شافعی با اقلیتی از مالکی و حنبلی و شیعیان اکثراً زیدی با اقلیت اسماعیلی و دوازده امامی هستند. بیشتر شیعه‌های یمن از شاخه زیدی هستند اما اقلیت قابل توجهی شیعه دوازده‌ امامی و شیعه اسماعیلی هم در میان آنها وجود دارد. سنی‌ها بیشتر در جنوب و جنوب شرق، شیعه‌های زیدی عمدتاً در شمال و شمال غرب و اسماعیلی‌ها بیشتر در مراکز اصلی نظیر صنعا و مأرب زندگی می‌کنند.
از نظر مذهبی جامعه یمن از دو مذهب زیدی و شافعی تشکیل شده است. پیروان مذهب زیدی از نظر کلام، فقه و اصول با عقاید شیعه نزدیکی دارند.

در سدهٴ سوم هجری، شخصی به نام «یحیی بن حسین رسّی علوی» از عراق به یمن آمده و در شهر «صعده» اقامت نمود. وی اوّلین کسی بود که مردم یمن را به مذهب زیدی دعوت کرد و به نشر و ترویج این مذهب پرداخت. او توانست عده زیادی را دور خود جمع کند، به‌طوری که از وی به‌عنوان «امام» یاد کردند. از آن پس با گذشت زمان، مذهب زیدی در بیشتر نقاط یمن، به‌ویژه در میان قبایل، نفوذ پیدا کرد.

 یمن- مسیحیت:
الف) کلیسای کاتولیک رومی: کلیسای اسقفی عربی، این کلیسا مسئول منطقه‌یی می‌باشد که شامل عربستان سعودی، امارات عربی متحده و یمن است.

ب) جامعه انگلیکی: در چارچوب کلیسای اسقفی اورشلیم و خاورمیانه، یمن بخش اسقفی قبرس و خلیج فارس را تشکیل می‌دهد؛ این جامعه در عدن و صنعا بوده و پیروان آن از اتباع خارجی هستند. اسقف قبرس و خلیج فارس در قبرس اقامت داشته، در حالی که سرپرست خادمین کلیسا در خلیج فارس، مقیم امارات عربی متحده است.
یمن - هندوئیسم:
تعداد کمی از هندوان نیز در یمن زندگی می‌کنند.

 

یمن- اهمیت استراتژیکی در منطقه:
یمن یکی از حاصل‌خیزترین مناطق شبه جزیره عربی به‌شمار می‌رود. این کشور به علت دارا بودن موقعیت خاصّ جغرافیایی و بنادر و جزایر مهم، در طول تاریخ مورد نظر استعمارگران بوده و حوادث گوناگون، صفحات تاریخ این کشور را پر کرده است. یمن از لحاظ استراتژیکی دارای اهمیت ویژه‌یی است، زیرا یمن جنوبی در بخش شمال غربی و شامل شرقی «باب المندب» قرار گرفته و این تنگه بین دریای سرخ و اقیانوس هند واقع شده است. تنگه‌ای که نزدیک‌ترین آبراه بین شرق و غرب می‌باشد. یمن یکی از نقاط حساس استراتژیکی مورد نظر قدرتهای منطقه‌یی و جهانی است. این کشور با تسلط بر تنگهٴ «باب‌المندب»، قادر به کنترل دریای سرخ بوده و حتّی می‌تواند با دارا بودن جزیرهٴ مهم و استراتژیکی «بریم»، آبراه را ببندد. این جزیره، تنگه «باب‌المندب» را به 2 بخش آبراه شرقی به نام «باب‌الاسکندر» و آبراه غربی به نام «میون» تقسیم کرده است.

وجود بعضی جزایر با ویژگی‌های استراتژیکی بر اهمیت آنها می‌افزاید. به‌طور کلّی با توجّه به موقعیت تاکتیکی و استراتژیکی این جزایر می‌توان از آنها برای مقاصد نظامی و جهت کنترل کشتیرانی در دریای سرخ استفاده نمود.

یمن- عوامل دیگری که بر اهمیت کشور می‌افزاید:
نزدیکی این کشور به شاخ آفریقا که در نیمه دوم سدهٴ حاضر، به علّت کشمکش‌های ابرقدرتها در این منطقه بر حساسیت موقعیت آن افزوده است.

محاصره «باب‌المندب» از سوی نیروهای ارتش مصر در جنگ 5روزهٴ سال 1946 یک تجربه تاریخی بود.
یمن که از قسمت شمال با عربستان دارای مرزهای مشترک است، امنیت آن برای عربستان سعودی از نظر تولید و صدور نفت دارای اهمیت می‌باشد.
دارا بودن سواحل طولانی در دریای سرخ و دریای عرب و نیز به علّت وجود بنادر مهمّی مانند عدن، حدید و فحاء که به اهمیت استراتژیکی یمن می‌افزایند.

یمن با دارا بودن جمعیتی حدود 24 میلیون نفر، پرجمعیت‌ترین کشور در شبه جزیره محسوب می‌شود. بیشتر مردم یمن را افراد قبایل مسلّح و جنگجو تشکیل می‌دهند. لذا دولت یمن می‌تواند در موارد ضروری، بیش از یک میلیون نفر را سریعاً بسیج نماید.

یمن- اهمیت عامل اقتصادی:
یمن با دارا بودن سواحل طولانی در دریای سرخ و دریای عرب می‌تواند برای سرمایه‌گذاری جهت صید ماهی سودمند باشد. علاوه بر این، یمن دارای منابعی است که تا کنون به علّت فقر مالی شدید و جنگهای طولانی با استعمارگران و سپس جنگهای مستمر داخلی، فرصت استفاده و بهره‌برداری از آنها را نیافته است و نیاز به سرمایه‌گذاری دارد. در صورتی‌که در یمن امنیت وجود داشته باشد، آثار باستانی و مناطق طبیعی بی‌نظیر این کشور، می‌تواند در زمینهٴ سرمایه‌گذاری برای صنعت توریسم، مفید واقع شود.

یمن- اهمیت عامل فرهنگی:
یمن سرشار از آثار باستانی و میراث فرهنگی است که به بعضی از آنها در قرآن مجید نیز اشاره شده است. در سالهای اخیر، کاوشگران مشغول بیرون آوردن این آثار از زیر خاک می‌باشند. همچنین وجود کتابخانه‌هایی مملو از کتاب‌های با ارزش خطی، بر اهمیت فرهنگی این کشور افزوده است.

در سال ۲۰۱۳ تولید ناخالص داخلی یمن بیش از ۶۱ میلیارد دلار و درآمد سرانه حدود ۲۵۰۰ دلار بوده است. خدمات مهم‌ترین بخش اقتصاد کشور است که ۶۱ درصد تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص می‌دهد. صنعت با ۳۱ درصد و کشاورزی با ۷.۷ درصد پس از آن قرار می‌گیرند. تولیدات نفتی ۶۳ درصد درآمدهای دولت را تشکیل می‌دهد. کشاورزی در گذشته اهمیت بیشتری داشت و ۱۸ تا ۲۷ درصد تولید کشور را شامل می‌شد. محصولات کشاورزی یمن شامل غلات، میوه، سبزیجات، قاط، قهوه، پنبه، لبنیات ماهی، دام (گوسفند، بز، گاو و شتر) و ماکیان می‌شوند.

سورگوم (ذرت خوشه‌ای) کشت اصلی یمن و انبه مهم‌ترین میوه کشور است. یکی از معضلات یمن ”قاط ”یک گیاه مخدر است که جویدن آن اثر محرک دارد. حدود ۴۰ درصد کل آب حوزه آبخیز صنعا به کشت این گیاه اختصاص پیدا می‌کند که موجب خشک شدن کشتزارها و بالارفتن قیمت مواد غذایی شده است.

بخش صنعت کشور نیز شامل تولید و پالایش نفت، صنایع غذایی، صنایع دستی، کارگاههای کوچک نساجی و چرم، تولید آلومینیوم، تعمیر کشتی و تولید گاز طبیعی می‌شود. نرخ بیکاری در سال ۲۰۱۳ به ۳۵ درصد رسیده است.

یمن - تاریخ از باستان تا امروز:
یمن کشوری است در همسایگی عربستان که از زمانهای قدیم موقعیت ویژه‌یی داشته‌است. یمن از قدیم ناحیه‌ای آباد و خرم و با نعمت بسیار و در نقاط کوهستانی دارای جنگل‌ها و در نقاط دیگر نخلستانها و باغ‌های گوناگون میوه می‌باشد. داستان سد تاریخی یمن که به‌نام سد مأرب مشهور است در کتب تاریخ ذکر شده است. در آن دوران کشور یمن «یمن السعید» (یمن خوشبخت) نامیده می‌شد. در دوران باستان منطقه یمن قلمرو حکومتهایی هم‌چون: دولت قتبان، معین، سبا و حمیر بوده است.

در زمان خسرو انوشیروان، در رقابت میان ایران و روم در تسلط بر یمن، ایران پیروزی یافت. در سال ۵۹۸-۵۹۷ میلادی، با چیرگی ایران بر جنوب عربستان، یمن نیز به‌وسیله شاهنشاهان ساسانی به تصرف ایران درآمد و تا ظهور اسلام تابع حکومت ایران بود.

در دورانهای پیش، نخستین تماسی که یمنی‌ها با خارج یافتند، در شمال عربستان بود و آن هنگامی بود که آشوریان راه بازرگانی یمن را به خطر انداختند . همچنین فتوحات عظیم هخامنشی نیز ایشان را دچار خطر کرد. اما این حوادث صدمه‌ای به یمن وارد نکرد و روابط یمن و بیشتر اعراب جنوب، با ایران، دوستانه بوده و انتشار دین مسیحیت در آن نواحی، این دوستی را استواری بیشتر بخشید.

پس از مدتی از ظهور اسلام این دین در یمن نفوذ یافت. یکی از حاکمان آن دورهٴ یمن، عبدالله بن اسحاق بن ابراهیم می‌باشد.

در زمان خلافت مأمون، خلیفه عباسی در یمن شورشی رخ داد و وی یکی از سرکردگان نظامی خود به نام محمّدبن عبدالله بن زید را برای سرکوبی این شورش به این سرزمین، فرستاد. این شخص سلسلهٴ زیدیه را در یمن تأسیس نمود. زیدیها جمعاً 1100سال در یمن حکومت کردند.

همچنین یمن در سال 1517 میلادی جزو قلمرو دولت عثمانی درآمد و در سال 1918 میلادی، با سقوط امپراتوری عثمانی، با انعقاد قراردادی با انگلستان، به استقلال رسید.

در گذشته، حکومت یمن در دست امیری بود که او را امام یمن می‌خواندند و او شخصاً کشور را اداره می‌کرد. اما از سال ۱۹۶۲ میلادی برابر ۱۳۴۱ خورشیدی، یمن به جمهوری تبدیل شد.

یمن بین سالهای ۱۹۶۲ تا ۱۹۹۰ به دو کشور جمهوری عربی یمن (یمن شمالی) و جمهوری دموکراتیک یمن (یمن جنوبی) تجزیه شده بود. در سال 1990 این دو کشور با هم متحد شده و جمهوری یمن به‌وجود آمد. در سال ۱۹۹۴ جنگ داخلی میان جدایی‌خواهان جنوبی و حکومت مرکزی درگرفت که با پیروزی شمالی‌ها اتحاد پابرجا ماند.

در سال ۲۰۱۲ پس از انقلاب یمن علیه حکومت علی عبدالله صالح دیکتاتور یمن، قدرت حکومت مرکزی تا حد زیادی کاهش یافت؛ به‌نحوی که کنترلی بر مناطق زیادی از کشور را نداشت.

حوثیها که یک گروه شیعه زیدی هستند و مرکز آنها در ولایت صعده در شمال کشور است، قویترین این گروهها هستند که تا مارس ۲۰۱۵ صنعا پایتخت و بزرگ‌ترین شهر کشور را در کنترل خود داشتند. انصارالشریعه که شاخه‌ای از القاعده است نیز دیگر گروه قدرتمند این کشور است.

در سال 2012 علی عبدالله صالح با قیام مردم، از قدرت پایین کشیده شد. اما او هم‌چنان یک بازیگر تاثیرگذار در صحنه سیاست یمن باقی ماند و در مارس ۲۰۱۵، نیروهای وفادار به او، با پشتیبانی دیکتاتوری حاکم بر ایران، با حوثیها وارد ائتلاف شده‌اند.

در فوریه ۲۰۱۲ عبدربه منصور هادی در یک انتخابات تک‌نفره به‌عنوان رئیس‌جمهور کشور انتخاب شد. حوثیها که مزدور رژیم ایران هستند، با پشتیبانی آن، در سپتامبر ۲۰۱۴ صنعا را تصرف کرده و تشکیل حکومت وحدت ملی را اعلام کردند. منصور هادی و دولت او در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۵ تحت فشار حوثیها استعفای خود را اعلام کردند. اما در ۲۱ فوریه منصور هادی استعفای خود را پس گرفته و عدن را به‌عنوان پایتخت موقت اعلام کرد. در ۲۶ مارس بنا‌به‌درخواست عبد ربه منصور هادی ائتلافی از کشورهای منطقه به رهبری عربستان سعودی حملات هوایی را علیه حوثیها و در حمایت از دولت هادی با نام توفان قاطع آغاز کردند.
نقشه جنگ داخلی یمن (تا شروع عملیات ائتلاف عربی) :
سبز: حوثیها و وفاداران علی عبدالله صالح
سرخ: دولت منصور هادی
خاکستری: القاعده و انصارالشریعه

 

در زمان خلافت مأمون، خلیفة عباسی در یمن شورشی رخ داد و وی یکی از سرداران خود به نام محمّدبن عبدالله بن زید را برای سرکوبی این شورش به یمن اعزام کرد. این شخص سلسلهٴ زیدیه را در یمن تأسیس نمود. اوّلین امام زیدیهای یمن که پایه‌گذار حکومت شیعه بود، امام الهادی یحیی بن حسین بود. بعد از او نیز 66 امام به حکومت رسیدند که آخرین آنها «البدر» بود و زیدیها حدود 1100سال در این کشور حکومت کردند.

در حالی که اعراب بیشتر سنی هستند، یمنی‌ها به یکی از شاخه‌های شیعه، یعنی زیدیها تعلق دارند.
از سدهٴ نهم میلادی، سلسله زیدی بر یمن حکومت می‌کرد تا این‌که در سال 1517 میلادی از امپراطوری ترک عثمانی شکست خورده و در سال 1750 جزیی از امپراطوری عثمانی شدند.
در اوایل 19 میلادی، بریتانیا به‌منظور محافظت از راههای تجاری و تولیدات نفتی ایران و عراق، سرزمین عدن را به تصرف در آورد و در طول خط ساحلی دریای عرب و خلیج فارس با شیوخ قبیله‌ها روابط تحت‌الحمایگی برقرار کرد.

در اوایل سدهٴ بیستم، به علت شورشهای قبیله و طایفه‌های عربی یمن، قسمت شمالی، بعد از شکست عثمانی در جنگ جهانی اول با قراردادی با انگلستان، به استقلال رسید و به‌دنبال آن از سلطه امپراطوری عثمانی خارج شد.
در سال 1962 ارتش در یمن کودتا و رهبر موروثی را عزل کرد و به‌دنبال آن جمهوری یمن اعلام شد.

یک‌سال بعد، در سال 1963 در جمهوری عربی یمن جنگ داخلی در گرفت. در جنگ مشهور یمن، سرنوشت جهان عرب، سرنوشت «باب المندب» تعیین می‌شد.
پس از سالها نبرد، همه بر آن شدند که با اعلام نتیجه مساوی، از صرف مخارج خودداری کنند. در جنگ بین جمهوری خواهان و سلطنت طلبان، در ظاهر جمهوری خواهان فاتح شدند. اما در واقع و بیدرنگ، سلطنت‌طلبان در دولت پذیرفته شدند...

در سال 1963 سرزمین عدن و سرزمینهای تحت‌الحمایه انگلیس، یکپارچه شده و به فدراسیون عرب جنوبی تبدیل شد. سپس در سال 1967 این فدراسیون اعلام استقلال کرد و به‌صورت جمهوری خلق یمن جنوبی اعلام هویت کرد. سربازان بریتانیایی عدن را ترک کردند.

یمن جنوبی شامل سرزمینی به نام عدن بود که از سال 1956 تا 1967 به بریتانیا تعلق داشت، چند سال بعد در سال 1970 خود را به جمهوری دموکراتیک خلق یمن، تبدیل کرد. این جمهوری، از پشتیبانی اتحاد جماهیر شوروی، برخوردار بود.
جنگ میان دو یمن، در سال 1972 به قرارداد صلح منتهی شد.
یمن شمالی کشوری زیبا و سرسبز است. اما یمن جنوبی در نقطه مقابل آن می‌باشد. در جنوب یکی از صحراهای خشک دامن کشیده است. از نظر جامعه‌شناسی بافت شمال یمن، قبیله‌ای و طایفه‌ای می‌باشد. اما جنوب، با جهان امروز، همخوان‌تر است.

در نهایت در مه 1990، یکی شدن دو یمن اعلام شد و کشور جدید، جمهوری یمن نام گرفت.

900: حکومت سلسلهٴ زیدی بر یمن.
1517: شکست سلسله زیدی از امپراتوری عثمانی.
1636: اخراج رهبر سلسله زیدی به‌دست امپراتوری عثمانی.
1750: یمن جز‌ء امپراتوری عثمانی می‌گردد.
1839: اشغال عدن به‌وسیله نیروهای بریتانیایی.
1918: استقلال شمال یمن.
1937: تبدیل عدن به یک مستعمره تحت قیمومیت انگستان.
1962: کودتای ارتش در شمال/ عزل رهبر/ جمهوری عربی یمن اعلام شد/ جنگ داخلی بین سلطنت طلبان و جمهوریخواهان.
1963: وحدت عدن و کشور تحت الحمایه بشکل فدراسیون عرب جنوبی.
1967: استقلال فدراسیون عرب جنوبی به‌صورت جمهوری خلق یمن جنوبی / سربازان بریتانیایی عدن را ترک می‌کنند.

1970: نامگذاری یمن جنوبی به‌عنوان جمهوری دموکراتیک خلق./ پیروزی جمهوری خواهان در جنگ داخلی با سلطنت طلبان در جمهوری یمن.

1972: توافق صلح بعد از جنگ بین دو کشور جمهوری یمن و جمهوری دموکراتیک خلق یمن.

1974: کودتای ارتش در جمهوری عربی یمن.
1978: ریاست‌جمهوری سرهنگ دوم علی عبدالله صالح در جمهوری عربی یمن./ کودتا در جمهوری دموکراتیک خلقی یمن و به قدرت رسیدن اسماعیل عبدالفتاح.
1979: معاهده 20ساله جمهوری دموکراتیک خلقی یمن با اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی.
1980: جایگزینی حکومت اسماعیل عبدالفتاح با علی محمد.
1982: قرارداد صلح جمهوری دموکراتیک خلق یمن با عمان / کشته شدن 3000تن در زمین‌لرزه‌ای شدید.

1984: امضاء توافق همکاری 20ساله جمهوری عربی یمن با اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی.
1986: تلاش برای کودتا در جمهوری دموکراتیک خلق یمن منجر به جنگ داخلی می‌شود/ کنترل عدن به‌دست شورشی‌ها./ ملاقات رئیس‌جمهور جدید جمهوری دموکراتیک خلق یمن با همکارش از جمهوری عربی یمن.

1987: از سرگیری تولیدات نفت در جمهوری عربی یمن.
1988: ممانعت از انتخابات مجلس مشورتی در جمهوری عربی یمن./ افزایش نفوذ اخوان المسلمین.

1989: تسریع فرایند وحدت دو کشور/ ارائه برنامه رفرم بازار آزاد از طرف جمهوری دموکراتیک خلق یمن.

1990: برداشته شدن محدودیت سفر شمال - جنوب/ برگزیده شدن علی عبدالله صالح به ریاست جمهوری، در جمهوری یمن/ برگزاری جشن رسمی وحدت دو یمن/.

1992: قتل، شورشهای ناشی از کمبود مواد غذایی/ ناآرامی‌های سیاسی/ تأخیر در برگزاری انتخابات.

1994: شکست تجزیه طلبان جنوبی در جنگ داخلی/ به روز شدن قانون اساسی ترمیم یافته.

1997: ریاست‌جمهوری عبدالله صالح با اکثریت مطلق در انتخابات عمومی.

1999: انتخاب مجدد عبدالله صالح به ریاست جمهوری.
2000: پس از 66سال کشمکش، یمن مرزهای مشخص شده با عربستان سعودی را پذیرفت.

2001: برگزاری رفراندم تمدید دوره ریاست‌جمهوری به 7سال.

2011: شروع سلسله قیام‌ها و تظاهرات مردمی در بهار عربی.

2012: انقلاب فوریه و برکناری دیکتاتور یمن علی عبدالله صالح.

2014: اشغال صنعا در ماه سپتامبر پس از کودتای حوثیها و تشکیل دولت وحدت ملی از طرف آنها.

2015: 21 ژانویه، استعفای دولت منصور هادی./ پس گرفتن استعفا در فوریه، بعد از خلاصی از محاصره حوثیها و اعلام عدن به‌عنوان پایتخت موقت کشور یمن./

2015: 26مارس، شروع عملیات ائتلاف عربی به ریاست عربستان به‌نام توفان قاطع برای حمایت دولت قانونی و قطع دخالتهای رژیم آخوندی حاکم بر ایران، در یمن.

یمن چندین جنگ و درگیری را در سالهای اخیر پشت سر گذاشته است. از سال 1967 تا 1990 جمهوری دموکراتیک مردم یمن، در عدن و جمهوری عربی یمن، در شمال به‌عنوان دو کشور همجوار بودند. این دو کشور در سال 1990 طی پیمانی با یکدیگر متحد شده، جمهوری یمن به‌وجود آوردند.

در سال 1974 ارتش در یمن شمالی (جمهوری یمن) کودتا کرد. سرهنگ دوم علی عبدالله صالح از سال ۱۹۷۸ به‌عنوان رئیس‌جمهور یمن شمالی و از سال ۱۹۹۰ به‌عنوان رئیس‌جمهور یمن متحد قدرت را در این کشور به دست گرفت. یمن از سال ۲۰۱۱ گرفتار یک بحران سیاسی شد. در این سال اعتراضات خیابانی علیه علی عبدالله صالح که در عمل به رئیس‌جمهور مادام‌العمر کشور تبدیل شده بود، منجر به برکناری این دیکتاتور، از قدرت شد. اما هم‌چنان یک بازیگر تاثیرگذار در صحنه سیاست کشور بود و به پشتیبانی رژیم ایران، نیروهای وفادار به او در مارس ۲۰۱۵ با حوثیها وارد ائتلاف شدند.

در پی بهار عرب و در گرفتن توفان انقلاب که در کشورهای تونس، مصر و لیبی به پیروزی رسید، از سال 2011 در یمن نیز سلسله قیام‌ها و تظاهرات مردمی آغاز شد. بر اثر ادامه پیدا کردن این قیامها، در سال 2012 علی عبدالله صالح که بیش از 30سال بر یمن حکم می‌راند، پس از امضای طرح ابتکار کشورهای شورای همکاری خلیج فارس، قدرت را ترک کرد.

رژیم آخوندی بعد از شکست در جنگ ایران و عراق، با استفاده از تجربیاتش در شکل دادن حزب‌الله لبنان، درصدد بر آمد با توجه به بافت مذهبی یمن یک گروه مزدور در این کشور سازمان دهد. هدف رژیم این بود تا این گروهها را، به‌مثابه سکوی پرشی برای دست‌اندازی به یمن و شبه جزیره عربستان مورد استفاده قرار دهد. رژیم آخوندی طایفه حوثی را کاندید مناسبی برای سازمان دادن چنین جریانی تشخیص داد و از همان زمان آنها را به خدمت خود گرفت.

دیکتاتوری تروریستی ولایت‌فقیه، به موازات تشدید بحرانهای داخلی و بین‌المللی که با آن روبه‌روست، نقشه خود برای بلعیدن یمن را، چندان پنهان نکرده است. در 27مهر 93، علی اکبر ولایتی مشاور امور خارجه خامنه‌ای، در دیدار با گروهی از حوثیها گفت: «امیدوار هستیم که همان نقشی که حزب‌الله در لبنان دارد، انصارالله نیز در یمن داشته باشند».
ولایتی افزود: «پیروزیهای پی‌درپی آنها حکایت از کاری حساب شده و با طراحی‌های قبلی دارد». ولایتی ابراز اطمینان کرد که: «انصارالله و زیدیها در یمن قطعاً به پیروزی دست خواهند یافت و این پیروزی ”قریب‌الوقوع “است».
پیش از او، پاسدار علیرضا زاکانی عضو مجلس ارتجاع و رئیس سابق بسیج دانشجویی و از نزدیکان خامنه‌ای، از نقش رژیم آخوندی در وقایع یمن و طرح رژیم برای صدور بنیادگرایی و تروریسم به تمامی منطقه، تحت عنوان «سیستم یکپارچه‌سازی مسلمانان توسط انقلاب اسلامی» پرده برداشت. وی گفت: «در یمن حادثه‌یی عظیم‌تر و بزرگ‌تر از لبنان در حال وقوع است؛ از 20 استان یمن 14 استان در دست انقلابیون یمن است و 90 درصد صنعا نیز همین‌طور... آنها با این کار تمام معادلات را برهم زده‌اند؛ پس از پیروزی در یمن به‌طور حتم نوبت عربستان است». (31 شهریور 93).

رژیم آخوندی از سال 1370 (1991) حسین الحوثی برادر بزرگ‌تر عبدالملک الحوثی رهبر کنونی این جریان را به خدمت خود گرفت.

او به کمک رژیم ”حزب حق“ را در یمن تأسیس کرد و در سال 1993 در انتخابات شرکت کرد و به عضویت پارلمان یمن درآمد. طبق طرح رژیم، این جریان تا قبل از شکل گرفتن و قدرتمند شدن، از رویارویی با حکومت یمن خودداری کرد و خود را هم جهت با آن نشان می‌داد.
به دستور رژیم آخوندی، حسین حوثی در سال 1376 (1997) از حزب حق جدا شد و گروهی را تحت عنوان «جمعیت جوانان مؤمن»، با الگوی حزب‌الله لبنان تشکیل داد که بعدها، دجالگرانه، نام انصارالله بر آن گذاشتند.. این گروه امروز به‌عنوان مزدور سپاه پاسداران و نیروی قدس، پایتخت یمن و بخشهای وسیعی از آن را اشغال کرده و به سرکوب و کشتار مردم این کشور مشغول است.

در سالهای گذشته، یکی از طرحهای نیروی قدس برای باز کردن راه ورود به یمن، فعال کردن هلال احمر رژیم بود تا در پوش کمکهای انسان‌دوستانه و ایجاد بیمارستان و رساندن کمکهای دارویی، بتواند راه ورود رژیم به این کشور را باز کند. نیروی قدس سپاه پاسداران، از این طریق تلاش کرد افرادی را برای شبکه‌های تروریستی خود عضوگیری کند.

در حال حاضر نیروی قدس سپاه پاسداران، طرف حساب اصلی یمن در درون رژیم آخوندی است. در این راستا، ستاد اصلی فرماندهی و پشتیبانی از جنگ در یمن، در نیروی قدس تشکیل شده است. علاوه بر آن مجمع جهانی اهل بیت، مجمع تقریب مذاهب اسلامی، جامعه المصطفی و... از نزدیک با حوثیها رابطه دارند و به آنها کمک می‌کنند.
با شروع انقلاب مردم یمن، رژیم آخوندی با تمام قوا به تقویت، تسلیح و گسترش و آموزش حوثیها در داخل یمن پرداخت.

حسین الحوثی رهبر سابق حوثیها پس از این‌که به خدمت رژیم درآمد، با تأسیس حزب و شرکت در انتخابات توانست وارد پارلمان شود. او در سپتامبر 2004، در جریان درگیری با نیروهای دولتی کشته شد و پس از او برادرش عبدالملک الحوثی رهبری حوثیها را به عهده گرفت. وی که متولد سال 1979 است به اتفاق پدر و برادرش، در اوایل دهه 80، حداقل یک سال را در قم سپری کرده و تحت آموزش‌های آخوندها و پاسداران رژیم قرار گرفته است. بنا‌ به گزارش‌های منابع داخلی اپوزیسیون رژیم آخوندی «شورای ملی مقاومت ایران»، عبدالملک الحوثی و پدرش به مذهب شیعه 12 امامی گرویده‌اند اما به توصیه رژیم برای این‌که در بین مردم که اکثراً زیدی هستند منزوی نشوند، از اعلام این مسأله خودداری کرده‌اند.

شمار زیادی از حوثیها از سالها پیش در جامعه المصطفی در قم آموزش دیده‌اند. یک آخوند یمنی به نام عصام العماد مسئولیت حوثیها را در قم به عهده دارد. عصام العماد توسط رژیم از مذهب تسنن به شیعه گرویده است! او خطوط دیکته شده سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و مجمع جهانی اهل بیت و دیگر ارگانهای صدور بنیادگرایی رژیم را در مصاحبه با شبکه‌های ماهواره‌یی عربی وابسته به رژیم تکرار می‌کند.
رژیم آخوندی رابطه نزدیکی میان «جمعیت جوانان مؤمن» با حزب‌الله لبنان برقرار کرده است و تلاش می‌کند عبدالملک الحوثی را به‌عنوان حسن نصرالله یمن جا بیندازد. برخی از افراد حوثی توسط نیروی قدس در دره بقاع لبنان و در عراق آموزش می‌بینند.
حسین و عبدالملک الحوثی در درون حوثیها، از خمینی و خامنه‌ای به‌عنوان رهبر و امام یاد یاد می‌کند.

یمن- کودتای حوثیها و عملیات «توفان قاطع» ائتلاف عربی:
پس از برکناری دیکتاتور یمن عبدالله صالح، خلأ قدرتی در حاکمیت به‌وجود آمد که حوثیها که تحت نفوذ و سلطه رژیم ایران قرار داشتند، برآن شدند تا با سوء‌استفاده از این خلأقدرت در یمن، بر این کشور مسلط شوند. آنها که از حمایت و همدستی پنهانی علی عبدالله صالح و نیروهای وفادار به او در ارتش یمن برخوردار بودند، در سال 2014 به کمک آنها موفق شدند در یک اقدام کودتاگرانه صنعا، پایتخت یمن را به تصرف خود درآورند؛ آنها سپس کوشیدند با گروگان گرفتن عبد ربّه منصور هادی رئیس‌جمهور قانونی یمن و اعضای کابینه او، تحت عنوان دولت یمن، نقشه رژیم آخوندی را برای استیلا بر سراسر یمن پیش ببرند. اما منصور هادی، توانست از کنترل حوثیها خارج شده و خود را به عدن برساند و سایر اعضای دولت نیز به‌تدریج به او پیوستند و عدن عملاً به‌صورت پایتخت این کشور درآمد. پس از آن حوثیها یک تهاجم نظامی به عدن و تسخیر آن را به مرحله اجرا گذاشتند و با بی‌اعتنایی به هشدارها و فراخوانهای کشورهای عرب، فرودگاه عدن را نیز به تصرف خود درآوردند. اقدامی که به منزله زدن کلید تهاجم ائتلاف دهگانه عربی، برای کوتاه کردن دست حوثیها و نهایتاً قطع دست رژیم آخوندی از یمن بود.

یمن - نتیجه‌گیری تحولات پس از عملیات «توفان قاطع» :
عکس‌العمل قاطع کشورهای عربی در برابر دخالت‌های فزاینده رژیم آخوندی نقطه تحول کیفی در حوادث منطقه بود که بادکنک توسعه طلبی رژیم را ترکاند. این ضربه طلسم منطقه‌یی رژیم را شکست و باعث شد فراتر از یمن در تمام منطقه هر جایی که دخالت‌های مخرب رژیم وجود دارد، خواست و ارادهٴ همه این کشورها برای قطع کردن بازوهای اختاپوس بنیاد گرایی، به سردمداری رژیم آخوندی نمایان شود.

براستی چرا چنین همبستگی بی‌سابقه‌یی را از جانب کشورهای منطقه علیه آخوندها شاهد هستیم؟

جواب این است که ائتلاف عربی که با حمایتهای گسترده بین‌المللی همراه بود هیمنه رژیم در منطقه را شکست و راه را برای این تحول سیاسی مهیا کرد. اما همین همرایی و همبستگی بی‌سابقه کشورهای منطقه، بر ضد رژیم آخوندی، خلق الساعه نیست، بلکه این ائتلاف و این توفان، پژواک صدایی در منطقه است که طی بیش از سه دهه گذشته در فضای این نقطه از منطقه و جهان، طنین‌انداز بوده است. صدای مقامت ایران و رئیس‌جمهور برگزیدهٴ این مقاومت خانم مریم رجوی که پیاپی اعلام کرده‌اند: ریشهٴ تمام بحرانهای منطقه، رژیم فاشیسم دینی حاکم بر ایران است که برای آن هیچ راه‌حلی جز زبان قاطعیت و خلع ید در منطقه و سرنگونی این رژیم، وجود ندارد.

خانم مریم رجوی، طی سالهای اخیر، تقریباً در هر کنفرانس و در هر سخنرانی و مصاحبه‌، بر این نکته تأکید کرده‌اند که جنگ‌افروزیهای رژیم آخوندی در منطقه، نه از موضع قدرت، بلکه برای سرپوش گذاشتن بر بحرانهای لاعلاج حکومت قرون وسطایی‌اش می‌باشد

حال امروز شاهد اراده‌ای قاطع، از طرف کشورهای منطقه، در برابر رژیم آخوندی هستیم. اراده‌ای که جرقه آغازین آن، در یمن زده شد، و بی‌شک، به مرور دست دیکتاتوری تروریستی ولایت‌فقیه را، از تمام منطقه، کوتاه‌تر خواهد کرد و ضربات راهبردی، به آن وارد خواهد آورد.