راکتورهای تحقیقاتی در واقع آن دسته از راکتورهای هسته‌یی هستند که به‌عنوان اساسی‌ترین و اولین گام به سوی فعالیتها و تکنولوژی هسته‌یی محسوب می‌شوند. چرا که که این راکتورها نه تنها اولین تبلور تحقق تکنولوژی هسته‌یی به‌شمار می‌روند، بلکه در عین‌حال خود پایه رشد سایر تکنولوژیهای هسته‌یی و غیرهسته‌یی نظیر آزمون مواد و مراحل صنعتی آنها قرار گرفته‌اند.
سوخت راکتور در سال 1372 از درجه غنای بالا به درجه غنای پایین تبدیل شده است. این راکتور با داشتن تسهیلات پرتودهی شامل هفت کانال پرتو دهی نوترون، دو سیستم پنوماتیک، مکانهای پرتودهی در داخل قلب راکتور و ستون حرارتی، امکان انجام کارهای تحقیقاتی پایه در زمینه فیزیک راکتور، فیزیک نوترون و بررسی اثر پرتوهای مختلف بر مواد را فراهم می‌سازد.
این راکتور مجموعه‌یی از سوخت اورانیم طبیعی فلزی با کند کنندگی آب سنگین و بازتابنده گرافیت است. حداکثر توان حرارتی این راکتو 100 وات می‌باشد.
راکتورهای تحقیقاتی ایران - گزارش محرمانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گزارش محرمانه‌ای به اعضای این نهاد اعلام کرد که به نظر می‌رسد ایران در مسیر احداث یک راکتور تحقیقاتی دیگر پیشرفت زیادی کرده است. کارشناسان غربی معتقدند که اگر رژیم ایران تصمیم به تولید سلاح هسته‌یی بگیرد این راکتور می‌تواند راه دومی برای تولید مواد هسته‌یی مورد نیاز برای چنین تسلیحاتی باشد.
خبرگزاری «رویترز» به‌نقل از این گزارش محرمانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نوشته است، رژیم ایران تقریباً احداث یک مدار خنک‌کننده و مدیریت‌کننده در رآکتور آب‌سنگین در نزدیکی اراک را تمام کرده است.
اگر سایت فردو به‌طور کامل به راه شود، رژیم ایران خواهد توانست ماهانه 45کیلو اورانیوم با غنای 20درصد تولید کند.
مارک فیتزپاتریک، مدیر برنامه کنترل تسلیحاتی انستیتوی مطالعات راهبری مستقر (IISS) در لندن، در این باره می‌گوید تجهیزات اراک هم به «یک منبع نگرانی تبدیل می‌شود».
یک گزارش این انستیتو می‌گوید: «رآکتور تحقیقاتی تهران در حال حاضر بیش از یک رآکتور تولید ایزوتوپ‌های درمانی است که رژیم اعلام کرده است. این رآکتور برای فعالیت تجهیزات اراک، ضروری است».
گزارش انستیتوی علوم و امنیت بین‌المللی پیش‌تر گفته است اگر نیروگاه آب‌سنگین اراک به شکل بهینه کار کند، می‌تواند ۹ کیلوگرم پلوتونیوم در هر سال تولید کند که برای دو بمب اتمی کافی است.
گزارش محرمانه آژانس در آستانه گفتگوهای رژیم ایران و گروه ۱+۵ در سال 1392منتشر شده بود. در این گزارش همچنین گفته شده بود که ایران در نطنز سانتریفوژهای نسل جدید نصب کرده است.
به‌نوشته رویترز، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در این گزارش محرمانه آورده است که ۱۸۰ سانتریفوژ معروف به آی‌آر-۲ ام و محفظه‌های خالی سانتریفوژ در تأسیسات نطنز نصب شده‌اند.
طبق این گزارش، اگر این تجهیزات موفق عمل کنند می‌توانند به ایران امکان دهند به شکل قابل‌توجهی ذخیره اورانیوم خود را افزایش دهد.
تا کنون رژیم ایران چندین تن اورانیوم با غلظت پایین تولید کرده و نزدیک به 200 کیلوگرم اورانیوم غنی شده 20 درصد دارد، این مورد می‌تواند به اورانیوم با درجه تسلیحاتی تبدیل شده و کلاهکهای اتمی جنگی را بسیار سریع مسلح کند. رژیم ایران همچنین شروع به ساختن رآکتور تولید پلوتونیوم کرده است.
مارک فیتز پاتریک از انستیتوی بین‌المللی مطالعات استراتژیک که یک بانک فکری در لندن است گفت: که شیوه کار ایران بدون دادن جزئیات است و به‌طور طبیعی نگرانیهایی ایجاد می‌کند.
وی افزود ایران تنها کشور با یک راکتور اتمی فعال است که به کنوانسیون ایمنی اتمی که بعد از فاجعه سال 1986 چرنوبیل تأسیس شده و برای بهبود شفافیت و ایمنی است، نپیوسته است.
راکتورهای تحقیقاتی ایران - تاریخچه
اولین مظهر فعالیت هسته‌یی در ایران هم با احداث راکتور هسته‌یی تحقیقاتی عملاً آغاز شده است. راکتور هسته‌یی ایران از نوع استخری با قدرت 5 مگاوات حرارتی و سوخت MRT از سال 1346 راه‌اندازی و مورد بهره‌برداری قرار گرفته است.سوخت راکتور در سال 1372 از درجه غنای بالا به درجه غنای پایین تبدیل شده است. این راکتور با داشتن تسهیلات پرتودهی شامل هفت کانال پرتو دهی نوترون، دو سیستم پنوماتیک، مکانهای پرتودهی در داخل قلب راکتور و ستون حرارتی، امکان انجام کارهای تحقیقاتی پایه در زمینه فیزیک راکتور، فیزیک نوترون و بررسی اثر پرتوهای مختلف بر مواد را فراهم می‌سازد.
راکتورهای تحقیقاتی ایران راکتور صفر قدرت آب سنگین
طراحی و ساخت این راکتور از سال 1364 در برنامه پژوهشی و اجرایی سازمان قرار گرفت. کار نصب و راه‌اندازی راکتور در سال1374 با نظارت کارشناسان چینی و پیمانکاری شرکتهای رژیم در اصفهان اجرا و از ابتدای سال 1375 آزمایشات صفر قدرت آغاز شد.این راکتور مجموعه‌یی از سوخت اورانیم طبیعی فلزی با کند کنندگی آب سنگین و بازتابنده گرافیت است. حداکثر توان حرارتی این راکتو 100 وات می‌باشد.
راکتورهای تحقیقاتی ایران، راکتور تحقیقاتی مینیاتوری
این راکتور با همکاری انستیتو انرژی اتمی چین و کارشناسان رژیم در سال 1373 راه‌اندازی و مورد بهره‌برداری قرار گرفته است. هدف از اجرای این طرح دستیابی به رآکتوری مناسب با ایمنی بالا برای توسعه آموزش علوم و فنون هسته‌ای، آنالیز مواد و تهیه رادیو ایزوتوپ بوده است. مجموعه‌این راکتور دارای اتاق کنترل، اتاق تهیه و انتقال نمونه به آزمایشگاههای آنالیز، آزمایشگاه اندازه گیریها و امکان پژوهش‌های رادیو شیمی است.راکتورهای تحقیقاتی ایران - گزارش محرمانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گزارش محرمانه‌ای به اعضای این نهاد اعلام کرد که به نظر می‌رسد ایران در مسیر احداث یک راکتور تحقیقاتی دیگر پیشرفت زیادی کرده است. کارشناسان غربی معتقدند که اگر رژیم ایران تصمیم به تولید سلاح هسته‌یی بگیرد این راکتور می‌تواند راه دومی برای تولید مواد هسته‌یی مورد نیاز برای چنین تسلیحاتی باشد.
خبرگزاری «رویترز» به‌نقل از این گزارش محرمانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نوشته است، رژیم ایران تقریباً احداث یک مدار خنک‌کننده و مدیریت‌کننده در رآکتور آب‌سنگین در نزدیکی اراک را تمام کرده است.
راکتورهای تحقیقاتی ایران نگرانیهای جامعه جهانی
انستیتوی علوم و امنیت بین‌المللی (ISIS) که یک مرکز آمریکایی است، نیز گفته است که رژیم بنا دارد رآکتور تحقیقاتی تهران را برای آزمایش کردن سوخت برای تجهیزات اراک استفاده کند.راکتورهای تحقیقاتی ایران - نصب راکتور اب سنگین اراک
در گزارش آژانس اتمی که در آبان ماه منتشر شده، آمده است که نصب رآکتور آب سنگین اراک در جریان است ولی هیچ توضیحی درباره میزان پیشرفت آن داده نشده بود. نگرانیهای دولتهای غربی تا کنون عمدتاً بر تأسیسات غنی‌سازی در نطنز و فردو متمرکز بوده است چون این مواد که در سطح بالایی غنی‌سازی می‌شود، می‌تواند چاشنی انفجاری یک بمب اتمی را تأمین کند.اگر سایت فردو به‌طور کامل به راه شود، رژیم ایران خواهد توانست ماهانه 45کیلو اورانیوم با غنای 20درصد تولید کند.
مارک فیتزپاتریک، مدیر برنامه کنترل تسلیحاتی انستیتوی مطالعات راهبری مستقر (IISS) در لندن، در این باره می‌گوید تجهیزات اراک هم به «یک منبع نگرانی تبدیل می‌شود».
یک گزارش این انستیتو می‌گوید: «رآکتور تحقیقاتی تهران در حال حاضر بیش از یک رآکتور تولید ایزوتوپ‌های درمانی است که رژیم اعلام کرده است. این رآکتور برای فعالیت تجهیزات اراک، ضروری است».
گزارش انستیتوی علوم و امنیت بین‌المللی پیش‌تر گفته است اگر نیروگاه آب‌سنگین اراک به شکل بهینه کار کند، می‌تواند ۹ کیلوگرم پلوتونیوم در هر سال تولید کند که برای دو بمب اتمی کافی است.
گزارش محرمانه آژانس در آستانه گفتگوهای رژیم ایران و گروه ۱+۵ در سال 1392منتشر شده بود. در این گزارش همچنین گفته شده بود که ایران در نطنز سانتریفوژهای نسل جدید نصب کرده است.
به‌نوشته رویترز، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در این گزارش محرمانه آورده است که ۱۸۰ سانتریفوژ معروف به آی‌آر-۲ ام و محفظه‌های خالی سانتریفوژ در تأسیسات نطنز نصب شده‌اند.
طبق این گزارش، اگر این تجهیزات موفق عمل کنند می‌توانند به ایران امکان دهند به شکل قابل‌توجهی ذخیره اورانیوم خود را افزایش دهد.
تا کنون رژیم ایران چندین تن اورانیوم با غلظت پایین تولید کرده و نزدیک به 200 کیلوگرم اورانیوم غنی شده 20 درصد دارد، این مورد می‌تواند به اورانیوم با درجه تسلیحاتی تبدیل شده و کلاهکهای اتمی جنگی را بسیار سریع مسلح کند. رژیم ایران همچنین شروع به ساختن رآکتور تولید پلوتونیوم کرده است.
راکتورهای تحقیقاتی ایران - خروج غیرمعمول میله‌های سوخت اتمی از راکتور بوشهر
در سال 1392که رژیم به‌طور ناگهانی میله‌های سوخت اتمی را از تأسیسات بوشهر خارج ساخته بود دیپلوماتهای غربی گفتند، چنین کاری، سؤالات جدیدی را درباره ایمنی راکتور اتمی بوشهر، این تأسیسات 1000 مگا واتی برانگیخته است. یک مقام ارشد غرب گفت: ”این یک روش معمول یا امری عادی نیست. این یک موضوع نگرانی جدی است“مارک فیتز پاتریک از انستیتوی بین‌المللی مطالعات استراتژیک که یک بانک فکری در لندن است گفت: که شیوه کار ایران بدون دادن جزئیات است و به‌طور طبیعی نگرانیهایی ایجاد می‌کند.
وی افزود ایران تنها کشور با یک راکتور اتمی فعال است که به کنوانسیون ایمنی اتمی که بعد از فاجعه سال 1986 چرنوبیل تأسیس شده و برای بهبود شفافیت و ایمنی است، نپیوسته است.
