۱۳ ژوئیه ۱۹۴۳ - ۲۲ تیر۱۳۲۲:
جهان، در روز ۱۳ژوئیه سال ۱۹۴۳، شاهد بزرگترین نبرد تانک در تاریخ خود بود. در این روز در منطقه کورسک Kursk - نزدیک مسکو، ۶۳۰۰ تانک آلمان و شوروی و ۲ میلیون و ۲۴۰هزار سرباز و همچنین ۴۴۰۰ هواپیمای طرفین درگیر بودند و در مدتی نسبتاً کوتاه ۲۹۰۰ تانک از میان رفت، ۲۳۸هزار سرباز کشته و هفتصد هزار تن دیگر مجروح و از صحنه نبرد خارج شدند و هیتلر برای نخستین بار مجبور شد دستور عقب‌نشینی بدهد که آغاز پایان کار او بود.
شدیدترین صحنه این نبرد تانک در ناحیه Prokhorovka صورت گرفته بود. این نبرد تانک درواقع، از پنجم ژوئیه آغاز، و در ۱۳ ژوئیه به اوج رسیده بود.
این نبرد پس‌از آزادشدن استالینگراد و خارکوف صورت گرفت. ژوکوف Zhukov - مارشال شوروی، در منطقه نبرد، هشت خط دفاعی مدور پشت‌سرهم به‌وجود آورده بود و با استفاده از ۳۰۰ هزار غیرنظامی محلی که آلمانیها تصور می‌کردند به زراعت مشغولند صحنه را مین‌گذاری کرده بود.
ژوکف در خطوط ۸گانه، ۳۶۰۰ تانک و یک میلیون و ۳۰۰ هزار سرباز و ۲۰ هزار توپ مستقر ساخته بود و از سوم ژوئیه چند تاکتیک جالب به کار گرفته بود تا نیروهای آلمان تشویق به تعرض شوند. تعرض همه‌جانبه آلمانیها با ۹۴۰ هزار سرباز و ۲۷۰۰ تانک از سحرگاه ۱۲ ژوئیه آغاز شد که با حمله متقابل ارتشهای شوروی روبه‌رو گردید.
آلمانیها با تانکهای سنگین ”پورشه“ و ”لئوپارد“، حمله نهایی را آغاز کرده بودند که تانکهای سبک شوروی به میان آنها رفتند و سربازان این کشور با فداکاری و ازجان گذشتگی بسیار با شعله‌افکن به سوزاندن تانکهای آلمان پرداختند و سپس توپهای شوروی، مانع عقب‌نشینی تاکتیکی آلمانیها شدند. آتش مداوم بیست‌هزار توپ شوروی که به‌ابتکار ژوکف Zhukov مستقر شده بودند امکان نداد که فرمانده ارتشهای آلمانی که خود را در دام دیده بود به موقع بتواند نیروهای خود را از مخمصه نجات دهد.
عقب‌نشینی آلمانیها تنها با ازدست‌دادن پانصد هزار سرباز (کشته، مجروح و اسیر) و بیش‌از نیمی از تانکها میسر شد و این تلفات سنگین مانع از آن شد که نیروهای آلمانی پس از عقب‌نشینی از صحنه، امکان حمله متقابل به دست آورند. کارشناسان و مورخان نظامی نوشته‌اند که نبرد کورسک را توپهای شوروی بردند.
