۱۷شهریور ۱۳۵۷ - ۸سپتامبر ۱۹۷۸:
روز ۱۷شهریور سال ۱۳۵۷ دیکتاتوری منفور سلطنتی برای حفظ حکومت خود و مقابله با توده‌های به‌پاخاسته مردم، دست به‌کشتار وسیع مردم بی‌سلاح و بی‌دفاع زد و به‌همین‌جهت، این‌روز به جمعه سیاه یا جمعه خونین معروف شد.
رژیم شاه که تا این‌روز به هر مانوری دست زده بود تا مانع گسترش قیام مردم گردد با چهره واقعی خود در مقابل مردم بی‌دفاع ظاهر شد. اما این کشتار عظیم، خشم ملت را شعله‌ور ساخت و به‌سرنگونی رژیم شاه سرعت بخشید.
بااین‌که تعداد بسیاری از مردم تهران و از‌جمله زنان و حتی کودکان در این کشتار سبعانه به خاک‌وخون غلطیدند، اما خمینی که آن‌زمان در نجف بود، از ترس، سکوت اختیار کرد و به‌مدت ۴روز هیچ موضعی نگرفت و حتی یک پیام تسلیت هم برای خانواده شهیدان نفرستاد. اما همین‌که جوانان خشمگین و مردم انقلابی، مقاومت را در ابعاد گسترده‌تر ادامه دادند و با تظاهرات وسیع در بهشت‌زهرا و مقابل پزشکی قانونی و تشییع جنازه‌های پرشور شهیدانشان نشان دادند که مرعوب حکومت‌نظامی شاه نشدند، خمینی بار دیگر به موج‌سواری پرداخت و با ۴روز تأخیر پیام فرستاد.
