روز ۱۴اوت سال ۱۹۵۶ برتولت برشت، شاعر و نمایشنامهنویس مشهور آلمانی در ۵۸سالگی در برلین درگذشت.
برشت در سال ۱۹۱۷ برای تحصیل در رشته طب، رهسپار مونیخ شد. او در جنگ جهانی اول در بیمارستانهای نظامی شروع بهکار کرد و در همانجا بود که با فقر و محرومیت مردم آشنا شد.
برشت در 21سالگی نخستین نمایشنامه معروف خود بهنام بعل (BAAL) را که یک خدای اساطیری و مظهر قساوت و سرکشی است بهرشته تحریر درآورد.
بعداز جنگ جهانی اول که زمینههای رشد نازیسم در آلمان گسترش مییافت، برشت برخلاف روشنفکران تسلیمطلب، بهمبارزه با سلطه نازیسم برخاست و سرانجام نیز در سال ۱۹۳۳ پساز سلطه هیتلر، آلمان را ترک کرد و بعداز جنگ جهانی دوم بهکشور بازگشت.
برشت در خارج از آلمان نیز بهمبارزه علیه استبداد هیتلری پرداخت و نمایشنامههایی علیه فاشیسم نوشت و اشعار فراوانی سرود.
جوهر نظریههای برشت در نمایش معروف او بهنام ”آدم آدم است“ گرد آمده است.
برشت در این اثر نظام سلطهجویی را نشان میدهد که برای بهرهکشی از انسانها، آنان را مسخ میکند. پیچ و مهرههای ماشین جنگی این نظام، انسانهای ناآگاهی هستند که در دام آن، دستوپا میزنند.
شعری از برتولت برشت:
نظر بهاینکه همیشه گرسنه میمانیم،
زیرا که نان سفره مارا ربودهاید
مصمم شدیم که ثابت کنیم،
بین ما و نان گندم خوب،
بهجز یکگام، فاصلهیی نیست.
نظر بهاینکه ما را تهدید میکنید!
و تفنگهاتان سرهای ما را نشانه رفته است
مصمم شدیم که از مرگ نترسیم.
چراکه بردگی بدتر از مرگ است.