روز هفتم فوریه سال ۱۹۰۰ حزب کارگر انگلستان پایه‌گذاری شد.
اتحادیه‌های کارگری انگلستان در این روز، تأسیس چنین حزبی را اعلام داشتند و تأکید نمودند که از ۲۰روز بعد، فعالیت خود را آغاز خواهند کرد. این اتحادیه‌ها در سال ۱۸۸۱ با کمک گروهی از روشنفکران چپگرا، فدراسیون سوسیال‌دمکرات، و در سال ۱۸۸۴، جامعه فابیان را تأسیس کرده بودند.
انقلاب صنعتی انگلستان، تأسیس حزب کارگر را اجتناب‌ناپذیر کرده بود.
زمینه عملی تأسیس حزب کارگر انگلستان از زمانی به‌وجود آمد که در مجلس نمایندگان انگلستان در سوم اوت سال ۱۸۹۲ جیمز هاردی که یک کارگر معدن بود با رأی مردم وارد شد. عضویت جیمز هاردی در مجلس، و اثبات شایستگی‌اش به تأسیس حزب کارگر انگلستان شتاب داد. این حزب شش سال پس از تأسیس، دارای ۲۹نماینده در پارلمان شد. چهار سال بعد، عده این نمایندگان به ۴۲تن رسید و به‌تدریج در رقابت با حزب محافظه‌کار, جای حزب لیبرال را گرفت و رقیب اصلی آن حزب شد و در سال ۱۹۲۴ برای اولین بار موفق به تشکیل کابینه گردید و زمام امور انگلستان را به دست گرفت.
