رژیم جنایکار خمینی پس از سرکشیدن جام زهر آتش‌بس در سال 67، موج گسترده‌يی از اعدام زندانیان سیاسی در شهرهای مختلف ایران به‌راه انداخت و 30 هزار تن از رشیدترین فرزندان مجاهد و مبارز این میهن را قتل‌عام نمود.
روز 26 دیماه سال 1367 سازمان مجاهدین خلق ایران با انتشار آخرین اطلاعات به‌دست آمده از این گورهای دسته‌جمعی، دست به افشاگری گسترده‌يی علیه نسل‌کشی خمینی در میان افکار عمومی مردم ایران و جهان زد.
بر اساس این اطلاعیه، در دیماه همان سال، اجساد صدها تن از این اعدام‌شدگان در گورهای دسته‌جمعی توسط مردم کشف گردید.
در یک نمونه که توسط شاهدان عینی گزارش گردید، پاسداران جنایکار در یک گور بزرگ دسته‌جمعی در نزدیکی جاده صومعه سرا ـ کسماء در استان گیلان تنها طی یک شب چندین کامیون جنازه دفن نمودند.
در حوالی جاده خاوران در نزدیکی تهران، دژخیمان دادستانی خمینی، اجساد گروه زیادی از اعدام شدگان را در مجاورت گورستان ارامنه دفن کردند.
در تهران در قطعه 93 گورستان بهشت زهرا، عوامل جنایتکار خمینی، تعداد زیادی ازاعدام‌شدگان را در یک کانال بزرگ دفن کردند. همچنین در قطعه‌های 106 ـ 107 و 108 و 109 بهشت زهرا محل دفن تعداد قابل توجهی از زندانیان اعدام شده توسط خانواده‌هایشان کشف شد.
در اوایل دیماه67، در منجیل به‌دنبال بارندگی شدید، یک گور جمعی شامل اجساد بیش از 80زندانی سیاسی قتل‌عام‌شده در 2کیلومتری غرب جاده تهران‌ـ‌‌رشت کشف شد.
در اصفهان در کنار گورستان باغ رضوان، پاسداران خمینی، دهها گور جمعی ایجاد کرده بودند و دسته‌های 40تا100نفری شهیدان را در آنها ریخته و با خاک پوشانده بودند. این گورهای دسته‌جمعی توسط خانواده‌های مجاهدین قتل‌عام‌شده کشف شد.
در شهرهای کلاچای و رودسر، خانواده‌های زندانیان سیاسی، دو گور جمعی شامل 10جسد از فرزندانشان را پیدا کردند و به‌دنبال آن میان اهالی و پاسداران، درگیریهایی رخ داد.
در گرمسار، شاهدان عینی گزارش دادند که دو کامیون پر از اجساد اعدام‌شدگان را از زندانهای اوین و قزلحصار به بیابانهای اطراف گرمسار آورده و در گورهای جمعی بزرگی دفن کردند.
کشتار زندانیان سیاسی در سال67 از آغاز، مخفیانه صورت می گرفت.
