صبح روز شنبه ۱۷دی ۱۴۰۱، اعدام جنایتکارانهٔ ۲جوان قهرمان شورشگر، محمدمهدی کرمی و محمد حسینی، طوفانی از خشم و آتش و برانگیختگی در داخل کشور و انزجار و محکومیت در خارج کشور و در جامعهٔ بین‌المللی برپا کرد.
در داخل کشور، کانون‌های شورشی با درود آتشین به‌شورشگران شهید، محمدمهدی کرمی و محمد حسینی، به‌پاخاستند و با این قهرمانان که با دست خالی به کیفر مزدوران خامنه‌ای قیام کردند و جهان‌بینی بی‌هزینگی و پرهیز از قهر انقلابی در برابر دشمن ضدبشر و بسیج و سپاه ولایت فقیه را به‌سخره گرفتند، پیمان خون و «آتش جواب اعدام» بستند. آنها در پاسخ به ضحاک خون‌آشام در شهرهای هشتگرد، بندرعباس، ارومیه و تکاب مراکز سرکوب و سپاه و بسیج دشمن را با پرتاب کوکتل درهم‌کوبیدند و در شهرهای اهواز، همدان، لنگرود، قزوین، یزدانشهر و تهران بنرهای قاسم سلیمانی جنایتکار را به‌آتش کشیدند.
در اصفهان، جوانان شورشگر با برپایی رژه‌یی در خیابان، پاکوفتند و با شعار «قسم به خون یاران، ایستاده‌ایم تا پایان» با ۲شهید سربه‌دار عهد خون بستند.
گروه دیگری از مردم اصفهان نیز با گل‌گذاری و افروختن شمع در برابر تصاویر محمدمهدی کرمی و سید محمد حسینی یاد این شهیدان قهرمان را گرامی داشتند.
در خارج کشور نیز اشرف‌نشان‌ها و هموطنان آزاده در چند شهر و پایتخت جهان به خیابان‌ها آمدند و با شعارهایی هم‌چون « «قسم به خون یاران، ایستاده‌ایم تا پایان» خشم و انزجار مردم ایران را پژواک دادند و وجدان‌های بیدار بشری را علیه فاشیسم دینی حاکم بر ایران برانگیختند.
نگاهی گذرا به زبانه‌های سرکش خشم و انزجار مردم ایران پس از شنیدن خبر اعدام «محمد مهدی کرمی» و «محمد حسینی» نشان می‌دهد که از هر اعدام به‌جای در خود فرورفتن و سکوت و انفعال، انگیزه و عزم انتقام و آتش بیشتر می‌روید و با هر بار رهاشدن چهارپایه از زیر پای اعدامیان، در حقیقت، چهارپایه از زیر پای خامنه‌ای و حکومتش رها می‌شود.
آری، هر اعدام نه تنها جامعه را دچار رعب نمی‌کند، بلکه نفرت و برانگیختگی انفجاری را موجب می‌شود و وجدان‌های جریحه‌دارشدهٔ جدیدی را به میدان مبارزه با استبداد خون‌ریز دینی می‌کشاند.
خمینی و خامنه‌ای و سربازان گمنام امام زمان‌شان ۴۴سال هر چه در چنتهٔ رذالت ایدئولوژیک، جنایت سیاسی، دنائت اخلاقی و دجالیت مذهبی داشتند، سر هم کردند تا با میدان تیرباران و چوبهٔ «دار»، سنگ قطور اعدام بر سقف ایران‌زمین بگذارند که جلو سرایت نسل به نسل شیفتهٔ محبوب آزادی و برابری را بگیرند.
خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیدهٔ مقاومت ایران، در پیامی به‌مناسبت شهادت محمدمهدی کرمی و سیدمحمد حسینی گفتند: «ضحاک مار به‌دوش ولایت، امروز خون محمدمهدی کرمی و سیدمحمد حسینی ۲جوان دلاور دیگر را برای حفظ حکومت ننگینش در برابر قیام مردم به زمین ریخت. اما خون این شهیدان قهرمان در رگ‌های میلیون‌ها جوان در سراسر ایران جاری است که عزم جزم کرده‌اند خامنه‌ای خون‌آشام را به‌زیر بکشند. اگر آخوندهای خون‌آشام فکر می‌کنند قیام خروشان مردم با شکنجه و اعدام متوقف می‌شود، سخت در اشتباهند.
پاسخ مردم ما به سرکوب و کشتار به‌مثابه ابزار اصلی خامنه‌ای برای حفظ نظام منحوس ولایت فقیه، قیام و سرنگونی است. اعدام و کشتن زندانیان قیام زیر شکنجه، توجیهی برای مذاکره و معامله با رژیم باقی نمی‌گذارد. ملل متحد، اتحادیه اروپا و کشورهای عضو باید دست به اقدام فوری بزنند. سفارت‌های رژیم باید تعطیل، وزارت اطلاعات و پاسداران در لیست تروریستی قرار گیرند و مزدوران آنها اخراج شوند».
آری! خامنه‌ای با آخرین چوبهٔ «دار» ی که در ۱۷دی ۱۴۰۱ برپا کرد، به وسعت دادخواهی سراسری ایران‌زمین برای به‌زیر کشیدن تمامیت جمهوری اسلامی افزود. اکنون با ۲گل سرخ آزادی محمدمهدی کرمی و محمد حسینی، ۲کانون قیام و انقلاب و سرنگونی‌خواهی در ایران‌زمین تکثیر شد و به خشم انفجاری یک جامعه افزود.
